လာေရာက္လည္ပတ္သူအားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါသည္

အလွ်င္းသင့္သလုိ ပို႔အသစ္မ်ားတင္ေပးသြားပါမည့္အေၾကာင္းကို အသိေပးအပ္ပါသည္

ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မိတ္ေဆြမ်ားအေနျဖင့္ အေဟာင္းေလးမ်ားျဖင့္ စိတ္အာဟာျပည့္၀

ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။

ျမတ္ျငိမ္း

သစ္ခက္သံနဲ႔ေမ်ာတဲ့ည


ဘ၀ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ
တို႔ဆႏၵေတဘြဘယ္ေတာ့လင္းခြင့္ရမွာလဲ

ဘယ္သူမွရွိမေနတဲ့အခ်ိန္ေတြနဲ႔ယဥ္ပါးေနတဲ့ ျဖစ္တည္မႈကိုက
အထီးက်န္ဆန္ျခင္းရဲ႕ ရသတစ္ခြက္လား

မနက္ျဖန္ဆိုတာလဲ မနက္ျဖန္ျဖစ္ပါ့မလားဆိုတဲ့သံသယနဲ႔
ညစဥ္ညတိုင္း
အိပ္မက္ေတြ ေရေမ်ာကမ္းတင္ျဖစ္ခဲ့

ဘ၀ကို ဆႏၵရဲ႕အေပၚစီးကေနေငးခ်င္ခဲ့သမွ်
ဆႏၵေတြ ဘ၀ရဲ႕ေနာက္ေကာက္ခ်မႈမွာ ရင့္ေရာ္ခဲ့တယ္
စိတ္ေျခြရိပ္ေလးေရ......

ရွင္သန္ရပ္တည္ေနမႈက

ေရေ၀းကမ္းႏွစ္ဘက္လုိ
ေကာင္းကင္ညို႔ရင္ငိုခ်င္တတ္တဲ့အက်င့္ကိုကမေကာင္းေရာ့ထင္
ည
ၾကယ္ေတြေၾကြတဲ့ျမင္ကြင္းမွာ
အိပ္မက္တုိ႔မျမင္ေတြ႔ပါေစနဲ႔ေတာ့။

ေျမာက္ျပန္ေလသင့္ခ်ိန္

အိပ္မက္ေတြနဲ႔ထုဆစ္ထားတဲ့ဘ၀
ဘာေတြျဖစ္လာဦးမွာလဲ
ျဖစ္ခ်င္တာေတြလား ျဖစ္သင့္တာေတြလား
အဲဒီလုိနဲ႔ သံေယာဇဥ္ေတြအစိမ္းေရာင္သမ္းခဲ့၊

အလွ
ခံစားမႈမွာစြဲထင္လြန္းတဲ့ေရးခ်က္မ်ား
အႏုပညာကိုက အလြမ္းနဲ႔ထိေတြ႔မွ ပိုလွတတ္တဲ့အရာ
ဒုကၡနဲ႔ေတြ႔မွ ပိုအဓိပၸါယ္ရွိလာတတ္တဲ့အရာ၊

ခံစားမႈ
ေျမာက္ျပန္ေလလုိ အမ်ဳိးအမည္တပ္မရတဲ့ရသ
ေဆးခါးေလ ေ၀ဒနာျပင္းေလ
ည ည ဆုိ သူ႔ေတးသံနဲ႔သူျပန္ငိုတတ္တာသဘာ၀၊

ဘ၀ အလွ ခံစားမႈ
ျဖစ္တည္မႈေလးထဲအလိုက္သင့္ အနံသင့္
ရင့္ေရာ္မႈမွာမွ တည္ျငိမ္တတ္လြန္းေတာ့လဲ
ေဟာဒီနိဒါန္းက ေသာကနဲ႔ဖြဲ႔မွ ႏြဲ႔တယ္။

ေက်ာင္းဆရာ

စိတ္က ကဗ်ာ
ဘ၀က ဆရာ
ျဖစ္တည္ေနရမႈကိုက လူ႔ဘ၀ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွမျပည့္နုိင္တဲ့အိုးတစ္လံုး
စိတ္နဲ႔ကိုယ္အေစးမကပ္တာလဲႀကာျပီ။

ေက်ာင္းဆရာမို႔သူမက ျငင္းပယ္သြားတယ္
ေကာင္းကင္ျပိဳမသြားေပမယ့္ ေကာင္းကင္ညို႔က်န္ခဲ့
ေမေမေရ----
ဒုကၡနဲ႔ေတြ႔မွ ဘုရားတရားသိတတ္တဲ့သူေတြထဲမွာသားမပါ ပါရေစနဲ႔။

လူ တစ္ကိုယ္တည္း ႏွစ္စိတ္ျဖစ္တဲ့အခါ
သူမဆီဖုန္းဆက္ျဖစ္တယ္
အဆင္ေျပမႈလား မေျပမႈလား ရယ္ပြဲဖြဲ႔မႈနိဂံုးမွာ ေသာကေတြေပြခဲ့ရ။
ဒီတစ္ေန႔
ေနာက္တစ္ေန႔
ဟုိး အနာဂတ္
အိပ္မက္ေတြလွလွမက္ပါေစေကာင္စုတ္မေလး
မင္းေပးတဲ့သစၥာနဲ႔
မင္းထားတဲ့ဂတိနဲ႔
ညစဥ္ညတိုင္း မင္းအေႀကာင္းေတြးျပီးရင္နာမေနခ်င္ေတာ့။

စာသင္ခန္းမ
တပည့္ေတြကိုတပည့္လုိႀကည့္ပစ္လုိက္တယ္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ရင္နာခဲ့ရမႈေတြအတြက္။

ေမ့သြားေသာအပိုင္းအစမ်ား

လူ႔ဘ၀ဆိုတာ ဒုကၡတရားတို႔ေပ်ာ္စံရာဘံုလား
စိန္ေခၚမႈေတြရွင္သန္ရာေျမယာေကာင္းလည္ကြက္တစ္ခုပဲလား
ျဖစ္ခ်င္တာေတြျဖစ္မလာတဲ့အခါ
ရင္ေမာခ့ဲရတဲ့ေန႔ေတြလဲမေရတြက္ႏိုိင္ေတာ့
အသိ
သတိ
ယတိျပတ္ဆံုးျဖတ္ရခက္တဲ့ပုစၧာမ်ားနဲ႔
တစ္ေန႔တစ္ျခားၾကီးၾကယ္ခန္းနားခဲ့တာ၊
ေကာင္မေလးေရ-----
မင္းနဲ႔စေ၀းခဲ့ရတုန္းကေပါ့
ကမၻာၾကီးဆံုးရႈံုးေပ်ာက္ဆံုးသြားျပီထင္မွတ္ခဲ့ဘူးတယ္
အခ်ိန္
တစ္ေရြ႔ေရြ႔ကုန္လြန္မႈမွာ
ဟိုးအေ၀းကတိမ္ေတြလုိ ခံစားမႈမ်ား ငါ့အတြက္အခရာအျဖစ္တည္မေနေတာ့၊
ဒီေန႔ေျဖရွင္းရခက္တဲ့ပုစၧာဆိုတာ
မနက္ျဖန္မွာ ဟာသတစ္ပုဒ္
မေသခ်ာမႈေတြရဲ႕ စမ္းသပ္မႈမွာ
ေအာင္ျမင္မႈက အၾကိမ္ၾကိမ္ရင္ခုန္ခဲ့တာ၊
အခ်စ္
ဘယ္သူမ်ားနာမည္တပ္မွားခဲ့တာလဲ
ငါ့တို႔တေတြအဲဒါနာမည္အမွားနဲ႔
ျဖားေယာင္းခံခဲ့ရေပါင္းလဲမေရတြက္နုိင္ေတာ့၊
ဒီေန႔
မနက္ျဖန္
ဟိုးအေ၀းဆိုတာ စိတ္အာဟာရ
ဦးေႏွာက္ကိုတစ္ခါတစ္ေလေသာ့ခက္ထားရမွအဆင္ေျပမယ္။

စည္း

လြတ္လပ္မႈေတြေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ေဟာဒီအိမ္အိုေလး
ကြဲလြဲေနဆဲ နားလည္မႈမ်ားနဲ႔
ခေနာ္ခနဲ႔
ေခ်ာ္လဲလို႔ေရာထိုင္ခဲ့ရေပါင္းလဲမနည္းေတာ့၊

လူ႔ေလာကမ်ဥ္းမ်ား
ဘယ္သူ႔အဆိုျပဳခ်က္နဲ႔ ေရးဆြဲထားပါလိမ့္
ငါ့မွာေတာ့ မြန္းျပီးရင္းမြန္းရင္း
ကိုယ့္ကိုကိုယ္မွန္ထဲႀကည့္ျပီးရင္ဖြင့္တာေတာင္
ေခါင္းခါျပမႈနဲ႔ရင္နာခဲ့၊

ေျဖေဆးမေတြ႔ေသးတဲ့စိတ္ျဖစ္ရုပ္ႀကြင္းမ်ား
အေငြ႔မျပယ္ေသးတဲ့ အတိတ္ပါး ပိုးပ၀ါစေလးနဲ႔
ေန႔စဥ္
လံုးခ်ာလုိက္ေနတဲ့ ၀ိေရာဓိရာသီစက္၀န္းမွာ
မိုးမညို႔ပါေစနဲ႔လို႔ဆုေတာင္းေနရံုကလြဲလုိ႔
အိပ္ေဆးေတြနဲ႔ညကိုတမ္းညွိေနရ၊

ရစ္သမ္
ဂီတ
နာက်င္မႈ
အိပ္မက္
အသက္
ဒုကၡတရားေလးအတိုင္း စီးေမ်ာေနဆဲ၊

ဟင္း
ေမာတယ္ ေကာင္စုတ္မေလးေရ-----
ငါ့အမည္ငါျပန္သတ္မွတ္လုိ႔ရရင္
ေကာင္းကင္ကိုငါ စစ္ေႀကညာလုိက္မယ္
ပ်ိဳးႏႈတ္သူမဲ့ငါ့ အနာဂတ္မ်ားအတြက္၊

ခုေတာ
ငါ့ကိုယ္ငါေမးခြန္းေတြနဲ႔အခ်င္းမ်ားေနရတဲ့ငါ့အျဖစ္
မင္းမသိေပမယ့္ ငါသိတယ္
စည္း
မုန္းစရာအေကာင္းဆံုးနဲ႔ဒီည အိပ္စက္ရဦးမယ္၊

အိပ္မက္ျမစ္က်ဥ္း

၁၊ဒီေန႔ အဆင္မေျပမႈေတြနဲ႔အာဟာရျဖည့္ရဦးမယ္
ေကာင္းကင္ကိုမွ ဆနဲ႔မိတဲ့လက္အစံုကိုတပ္ဆင္ထားမိေတာ့လဲ
မာန၀တ္ရံုေတြနဲ႔ လွည့္အႀကည့္ခံရဦးမည္ေပါ့
ဘ၀ကိုက လုိသလိုမျဖစ္တတ္တာ နိယာမ
အိပ္မက္ေတြျပိဳက်သြားလဲ ညကေတာ့ ညအတိုင္းပါပဲ
မနက္ ေနထြက္တာကိုေငးဘို႔ ႏွလံုးသားတစ္စံု ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းတစ္ထည္နဲ႔
မ်က္ႏွာေဆးဘို႔
မလံု႔တလံုခြက္စုတ္ေလးတစ္လံုးကေတာ့ငါ့အနားမွာ သစၥာခံေနျမဲ၊
၂၊မထူးဆန္းေပမယ့္
ထူးဆန္းေနတယ္
ငါ့စိတ္
ငါ့အေတြး
ငါ့ အသား
ငါ့ ကံ
မေျပာင္းလဲျခင္းေတြနဲ႔ တရားေသ လြတ္လပ္ခြင့္
အိပ္မက္တို႔ရင့္ေရာ္လဲ ရင့္ေရာ္ေစေတာ့
လြမ္းတယ္လုိ႔ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး ေကာင္စုတ္မေလးေရ၊

၃၊ စကား၀ိုင္း
အရင္အတိုင္း အႏုပညာစီးေႀကာင္းေလးတစ္ေလွ်ာက္ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြနဲ႔ျငင္းခံုေကာင္းေနဆဲ
တစ္ရာသီစာ အာသီသ
တစ္မနက္တည္းတင္ ျပတ္လပ္သြားတဲ့အခါ
တမ္းညဥ္းမိတယ္
ပုတ္သိုးသြားတဲ့ နရီအလြဲမ်ားအတြက္
ကဲ ငါ့စိတ္နဲ႔ငါ အခက္သား၊

၄၊ေႏြဦးမိုး
ဘယ္လိုအျငိဳးေတြနဲ႔မ်ားကိုကို ရင္နာေအာင္ အတိတ္ေတြသယ္ေဆာင္လာပါလိမ့္
မိုးမွန္ရင္ ဖ်ားနာတတ္တဲ့ ေပ်ာ့ညံ့မႈနဲ႔
ဒီရင္က နာျပီးရင္းနာရင္း
ကယ္သူေ၀း တပ္မဲ့ေလွငယ္ရွင္က ငါ
ရယ္စရာနဲ႔ကိုယ္ရည္ေသြးလဲ
ကြယ္---
ဆက္မေတြးျဖစ္တာပဲေကာင္းတယ္၊

၅။ စိတ္ကုန္တဲ့ ေ၀ဒနာ
ည
ေန႔
လ
နွစ္
ဆယ္စု
ရာစု သီ၀ရီအမႈံအမ႔ႊား အျဖစ္တင္က်န္ရစ္ေစေတာ့၊

၆။
လမ္း ကမ္း
တိမ္းေတြျပိဳက်ေနရံုနဲ႔ေတာ့
ေျခလွမး္ေတြရပ္မေနသင့္ဘူး
ေကာင္းကင္ကို ၀တ္ရံုခြင့္မရွိလဲ
လေရာင္နဲ႔ စကားဆိုမယ္
က်ဥ္းေျမာင္းလြန္းတဲ့ ကံေကာင္းျခင္းမ်ားထဲ-----၊

ပံုျပင္

ဒီေန႔ေတာ့ကၽြန္ေတာ္ႀကားဘူးတဲ့ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ေျပာဘို႔စိတ္ကူးမိပါတယ္၊ ခက္တာက ကၽြန္ေတာ္က
ပံုျပင္ေျပာ၀ါသနာမပါေတာ့ ပံုေျပာတစ္ခါမွအေလ့အက်င့္မရွိဘူး၊ တစ္ခါတစ္ေလ ကေလးေတြပံုျပင္ေျပာခိုင္းတဲ့
အခါ ကၽြန္ေတာ္မွာ အခက္အခဲေတြရပါတယ္ အဲဒီေတာ့ေနာေက်ေနတဲ့ တစ္ခါလာလဲ ေရႊယံုနဲ႔ေရႊက်ားတစ္ခါလာလဲ ေရႊယံုနဲ႔ေရႊက်ား နဲ႔ ေနာက္ေတာ့ကေလးေတြေတာင္ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပံုေျပာစြမ္းရည္ကို မဲ့မဲ့သြားေတာ့တာပါပဲ၊ဒါေပမယ့္ မေန႔ညက ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာျပတဲ့ပံုျပင္ေလးကိုေတာ့ အားလံုးကိုမွ်ေ၀ခ်င္တာနဲ႔ႀကိဳးစားျပီးေျပာျပပါ့မယ္၊ အဆင္မေျပရင္လဲ နားလည္မႈနဲ႔ဖတ္ရႈေပးေစလုိပါတယ္... အင္း နိဒါန္းျပင္ေနတာနဲ႔ လုိရင္း မေရာက္ပဲျဖစ္ေနမွာ စိုးလို႔ ႀကြားခ်င္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္အရည္အခ်င္းေတြကိုခဏေအာင့္ထားျပီး စေျပာပါျပီခင္ဗ်ာ။

ဟိုတစ္ခါက နတ္ျပည္မွာ သူငယ္ခ်င္းနတ္သားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္ဆိုပဲ တစ္ေန႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေတြတဲ့အခါ
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္စကားမေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ၀မ္းနည္းပူေဆြးေနႀကတယ္၊ ဒါနဲ႔ နတ္သားတစ္
ေယာက္ကစျပီး သူငယ္ခ်င္းရာ ငါကမႀကာခင္ နတ္သက္ေႀကြရေတာ့မွ (နတ္သက္ေႀကြတယ္ဆိုတာလူလိုဆိုေသ
တာကိုေျပာတာပါ) နတ္သက္ေႀကြတာက သဘာ၀မို႔ အဲဒီအတြက္ငါထူးျပီး၀မ္းနည္းေနတာမဟုတ္ပါဘူး ငါေသျခင္းတရားကို မေႀကာက္ပါဘူး ရင္ဆိုင္ရဲပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဘ၀ ငါေရာက္ရမွာက တိရစၧာန္ဘံု ေနာက္ျပီး ဒီဘ၀ ကုသိုလ္အသစ္မရွိေတာ့လို႔ ေနာက္ဘ၀မွာ ယုတ္ညံ့လြန္းတဲ့ တိရစၧာန္ျဖစ္ရမယ့္အျပင္ သားစိမ္းစားရမယ့္ ေက်းငွက္ျဖစ္ရဦးမယ္ အကုသိုလ္ေပၚအကုသိုလ္ဆင့္ျပီး အသက္ေမြးရမွာဆိုေတာ့ ဒီလို ျမင့္
ျမတ္တဲ့ နတ္သားဘ၀ကို ဘယ္လိုလုပ္ျပန္ေရာက္ႏိုင္ေတာ့မလဲ ငါ့အျဖစ္ကို မင္းသာစဥ္းစားႀကည့္ေတာ့ကြာ လို႔
အခ်ိန္ရွိတုန္း ေကာင္းမႈမျပဳခဲ့လို႔ေနာင္တရေနတဲ့အသံေလးနဲ႔ ေျပာျပရွာတယ္။ဒါနဲ႔ ေနာက္နတ္သားတစ္ေယာက္
ကလဲ သူငယ္ခ်င္းရာ မင္းအျဖစ္က ငါ့အျဖစ္နဲ႔စာရင္ ေတာ္ပါေသးတယ္ ငါ့အျဖစ္ကမွ မင္းထက္ပိုဆိုတာကြ အခု
ငါလဲမႀကာခင္နတ္သက္ေႀကြရေတာ့မယ္ မင္းလိုပဲ ေနာက္ဘ၀မွာ တိရစၧာန္ ျဖစ္ရမွာ မင္းကမွေတာ္ေသး ငါက

သူမ်ားမစင္ပံုကိုမွီျပီးအသက္ေမြး၀မ္းေႀကာင္းျပီးအသက္ရွင္ရမယ့္ ေလာက္ေကာင္ေလးျဖစ္ရမွာ ငါ့အေႀကာင္းငါ

ျပန္ေတြးမိတိုင္း ငါအရမး္ေနာင္တရမိတယ္၊ ဘ၀ကို လြယ္လြယ္ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့အက်ိဳးဆက္က တိရစၧာန္၊ ဒါနဲ႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ခဏျငိမ္းသြားႀကတယ္ ျပီးမွ ေလာက္ေကာင္ျဖစ္မယ့္ နတ္သားက သူငယ္

ခ်င္းရာ မင္းက ေက်းျဖစ္မွာဆိုေတာ့ငါ့ထက္ ဘ၀ ျမင့္ပါတယ္ ငါကေလာက္ဘ၀နဲ႔ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုမွလက္မခံႏိုင္

ဘူးကြာ ဒါေႀကာင့္ ငါတို႔ေနာက္ဘ၀ကူးသြားျပီးရင္ ငါ့ကို ကူညီဘိ္ု႔ ဂတိတစ္ခုေလာက္ေတာ့ေပးပါကြာ လို႔ေျပာရွာ

တယ္ ဒါနဲ႔ ေက်းျဖစ္မယ့္နတ္သားကလဲ ကဲပါကြာ ငါဘာကူရမလဲသာေျပာပါ ကူညီႏိုင္တာဆိုဘာမဆိုကူညီပါ့မယ္

ငါလဲကုသိုလ္ရတာေပါ့ လုိ႔ျပန္ျပီးေျပာရွာတယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုး မင္းကူညီရမွာက ကုသိုလ္ရမယ့္ကူညီျခင္းမ်ဴိး
ေတာ့မဟုတ္ဘူးေမာင္ အကုသိုလ္ျဖစ္မယ့္ ကူညီျခင္းမ်ဴိး ဒါနဲ႔ ေက်းကန္းျဖစ္မယ့္နတ္သားက ဟ.. ငါက ကူညီရင္

ကုသိုလ္ရတာပဲႀကားဘူးပါတယ္ အခု ကူညီရင္အကုသိုလ္ရဦးမယ္ဆိုေတာ့အဆန္းပါလား ဘယ္လုိကူညီျခင္းမ်ဴိး
လဲဆိုတာလဲရွင္းရွင္းေျပာေလကြာလို႔ေမးေတာ့ တစ္ျခားေတာ့မဟုတ္ဘူး သူငယ္ခ်င္း ေနာက္ဘ၀ ငါေလာက္ျဖစ္
တဲ့အခါ မင္းရဲ႕ ႏႈတ္သီးထက္ထက္နဲ႔ ငါ့ကိုလာေပါက္သတ္ေပးပါ၊ ဒါမွ အီလို ယုတ္ညံ့ေအာက္က်တဲ့ဘ၀က
လြတ္မွာလို႔ေျပာေတာ့ ေက်းကန္းျဖစ္မယ့္နတ္သားက ေအးပါသူငယ္ခ်င္းရာ မင္းမို႔ငါအကူအညီေပးပါ့မယ္ သည့္
ျပင္လူဆိုငါကူညီမွာမဟုတ္ဘူး ကုသိုလ္ကုန္လို႔ တိရစၧာန္ျဖစ္ရတဲ့အထဲ အကုသုိလ္နဲ႔အသက္ေမြးရမယ့္အျပင္
အကုသိုလ္ဆက္ျဖစ္ရဦးမွာဆိုေတာ့ မထူးဇာတ္ခင္းျပီးေတာ့ပဲ ငါကူညီပါ့မယ္ လို႔ဂတိျပဳလိုက္သတဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ နတ္သားႏွစ္ေယာက္ဟာ နတ္ျပည္ကေန နတ္သက္ေႀကြျပီး တိရစၧာန္ ေလးေတြျဖစ္လာႀကတယ္၊တစ္ေန႔
ေတာ့ ေက်းကန္း ျဖစ္လာတဲ့နတ္သားေလးဟာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကိုေပးခဲ့တဲ့ ဂတိေလးကိုသတိရျပီး အင္းငါ့သူငယ္
ခ်င္းတစ္ေယာက္ဘယ္မ်ားေရာက္ေနပါလိမ့္ ငါ့ဘ၀က ထင္သေလာက္လဲမဆိုးေသးပါဘူး အစာရွာစားလုိက္
အိပ္တန္းတက္လိုက္ ေလထဲမွာ ၀ဲပ်ံလိုက္ ဆိုေတာ့ေပ်ာ္စရာေတြေတာ့အရွိသား ငါ့သူငယ္ခ်င္းမွာသာ သူမ်ား
မစင္ပံုမွာ အိုဆက္ေတြးေနလဲ မထူးပါဘူး ငါေပထားတဲ့ဂတိအတိုင္း သြားျပီး ဒီလိုယုတ္ညံ့တဲ့ေလာက္ေကာင္ဘ၀
ကေနကယ္ထုတ္ဦးမွဆိုျပီး သူငယ္ခ်င္းေလာက္ေကာင္ေလးဆီ ကိုသြားသတဲ့၊ ဒါနဲ႔ ရွာရင္း ရွာ ရင္းနဲ႔ ေနာက္္ဆံုး
ေတာ့သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေလာက္ျဖစ္ေနတဲ့ နတ္သားကိုေတြပါေလေရာ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းပဲ အသံေပးျပီး သူငယ္ခ်င္းေရ
ဒီမွာငါေရာက္ေနျပီ မင္းကိုဒီလုိယုတ္နိမ့္တဲ့ေလာက္ဘ၀ကေန ငါ ကယ္ထုတ္တဲ့အေနနဲ႔မင္းကိုငါႏႈတ္သီးနဲ႔ေပါက္
သတ္ေပးေတာ့မယ္ မင္းဘုရားတရားသာ အာရံုျပဳေပေတာ့လုိ႔ လဲေျပာလုိက္ေရာ ေလာက္ျဖစ္ေနတဲ့နတ္သားက
သူငယ္္ခ်င္းရာ အရင္တုန္းက ေလာက္ဘ၀ဆိုတာ အရမ္းစိတ္ပ်က္စရာေကာင္းမွာပဲလို႔ငါထင္မိလို႔ေျပာခဲ့တာပါ
တကယ္ေတာ့လဲ ငါထင္ခဲ့သလိုမဆိုးပါဘူး၊ ခုႀကည့္ေလ မင္းျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ ငါ့မွာ သားေတြသမီးေတြနဲ႔ သိုက္
သိုက္၀န္း၀န္း ဘယ္္ေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းလဲငါလဲဒီဘ၀ကိုခင္တြယ္ေနတတ္ပါျပီ ငါ့အတြက္နဲ႔ မင္းအကုသိုလ္ ေတြအျဖစ္မခံပါနဲ႔ေတာ့လို႔ ေတာင္ပန္ျပီး သူငယ္ခ်င္းေက်းကန္းေလးကိုျပန္လႊတ္လုိက္သတဲ့၊
ဒါနဲ႔ ေက်းကန္းေလးဟာ ဒါဆိုလဲေကာင္းပါျပီကြာ ဘ၀ဆိုတာကို ငါသေဘာေပါက္သြားျပီးလုိ႔ေျပာျပီး ႏႈတ္ဆက္
ျပန္သြားေလသတဲ့။ ပံုျပင္ေလးကေတာ့ဒါပါပဲ မိတ္ေဆြမ်ားလဲ ဒီပံုေလးကိုဖတ္ျပီး ဘ၀နဲ႔မကင္းတဲ့သတၱ၀ါေတြ
အေႀကာင္းကို .......................စဥ္းစားရင္း

စုန္းျပဴးည

ညကတိတ္ဆိတ္မႈထဲမွာေပ်ာ္ဆင္ေနဆဲ
အိပ္မက္မျဖစ္ခဲ့တဲ့ဘ၀ရဲ႕ ဆင္းရဲမႈကိုက အႏုပညာဆန္ေနေရာ့လား
တစ္နဲ႔တစ္ေပါင္းလုိ႔မွ တစ္မျဖစ္ခဲ့ေတာ့လဲ
ေကာင္မေလးေရ
နင္လဲေမ့ပတ္လုိက္ရံု
ငါလဲ ကိုယ့္ရင္ခုုန္သံကိုယ္ျပန္၀ွက္ကြယ္ထားလိုက္ရံု၊
ရင္ေမာတယ္
အဆင္မေျပတိုင္းကိုယ္ရင္ကိုယ္ျပန္ဖိရဖန္မ်ားေတာ့လဲ
လက္ဖ၀ါးႀကမ္းႀ ကမ္းမွာ ေသြျခည္ဥတည္ခဲ့၊
ေကာင္မေလးေရ
မင္းကငါ့အတြက္ ေရထဲကလရိပ္လုိ
ငါက ရိုးသားမႈကလြဲရင္ဘာအစာမွမတပ္ပဲမွ်ားခဲ့သူ
ေလာကကိုက
မာယာမသံုးရင္အရာမသြင္းခ်င္ဘူးထင္ရဲ႕ ၊
ဒီည
အိပ္မက္တို႔ခမ္းေျခာက္ေနတဲ့အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ
အတိတ္အက်ဴိးအေႀကဗလပြနဲ႔
ညဥ့္ငွက္တို႔အိပ္တန္းလန္႔ေနပံု။

ခရီးတစ္ခုျဖတ္သန္းျခင္း

ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးဟာ ဘ၀ကိုစခဲ့ကတည္းက မိခင္၀မ္းမွာ မြန္းက်ပ္မႈေတြနဲ႔
ဒုကၡေပါင္းမ်ားစြာခံစားရျပီးမွ လူဆိုတဲ့အမည္တစ္ခုနဲ႔ ခရီးတစ္ခုကိုစတင္ခဲ့ရတယ္။

ၡမိဘေတြရဲ႕ ေမတၱာရိပ္မွာ ရင္ေငြ႔လႈံခဲ့ ႀက သုခ ဒုကၡ ခ်မ္းသာ ဆင္းရဲ စတဲ့ ဘာမွနားမလည္ေသးတဲ့အရြယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူ႔အျဖစ္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ဘြယ္ေန႔
ရက္ေတြဆိုတာ ေမ်ာက္အုန္းသီးရသလိုမ်ိဳး နဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္ေတြကိုျဖတ္သန္းခဲ့ႀကတာ၊
ဒီလုိနဲ႔ ရက္မွ လ၊ လမွႏွစ္ ကူးေျပာင္းသြားေသာအခါ

ဘ၀ဆိုတာဘာလဲလို႔နားမလည္ေသးေပမယ့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုစတင္ျပီးတီးမိေခါက္မိ နားလည္သလုိလိုနဲ႔ဘာမွနားမလည္ေသးတဲ့အရြယ္ေတြလဲျဖစ္သန္းခဲ့ႀက၊ စီးပြားေရးလူမႈေရးမိသားစုအေရးအေရးေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕အခက္အခဲေတြကိုနားမလည္ေသးတဲ့
အခ်ိန္ေတြဟာ ဘ၀ဆိုတာကို စတင္အဓိပၸါယ္ေဖၚေဆာင္ဘို႔ တာစူခဲ့ႀကပါတယ္။

္ဒီလုိနဲ႔ ဘ၀ကိုတည္ေဆာက္ဘို႔ ကိုယ့္သမိုင္းကို ေရးသားဘုိ႔ ပထမေျခလွမ္းအေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဟာ ပ်င္းစရာေကာင္းသလို ေပ်ာ္စရာလဲေကာင္းတဲ့ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ စာေတြသင္ခဲ့ရ မႏိုင္၀န္ေတြထမ္းခဲ့ရ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာဘာလဲလို႔ ခပ္ေရးေရးေလးေတြးတတ္လာခဲ့ ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ရွင္သန္ခြင့္ကာလဟာလဲ ေလးခ်ိဳးတစ္ခ်ိဳးေလာက္ကုန္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ပညာေတြသင္ရင္း ႏွလံုးသားကိုစတင္အခ်စ္နဲ႔ထိေတြ႔ေစခဲ့ႀကျပန္တယ္ေလ။ျပီး ...အိမ္ေထာင္ေတြဘာေတြျပဳရင္း ကိုယ္ပိုင္ဘ၀ေလးေတြကိုဖန္တီးခဲ့ႀကတယ္။မိသားစုရယ္ဘာရယ္ျဖစ္လာျပန္ေတာ့လဲ စီးပြားေရး ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္မိသားစုဘ၀ေလးျဖစ္ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရ၊ သားသမီးေတြအတြက္ အနာဂတ္အစီအစဥ္ေတြေရးဆြဲရ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဘ၀ရွင္သန္မႈဟာ ေနရဲ႕ အက်ဘက္ကိုဦးတည္လာခဲ့ရတယ္။


အသက္အရြယ္ေတြရလာေတာ့ အလုပ္ကအနားယူ ဘ၀ကမျငိမ္းခ်မ္းေသးဘဲ ျငိမ္းခ်မ္းသလိုေန၊ ဒီလုိနဲ႔ ေနညိုခ်ိန္တိုင္ရေတာ့မယ္ ဘ၀ရဲ႕ နိယာမတစ္ခုအတြင္းမွာ။အသက္ေတြႀကီးျပီလုိ႔ လက္ခံဘို႔စဥ္းစားေနတုန္း ခႏၶာကိုယ္က ဇရာသေဘာနဲ႔ အရာအား လံုးကိုႏႈတ္ဆက္လက္ျပဘို႔ သတိေပးလာတဲ့အခ်ိန္၊တစ္ဘ၀လံုးရုန္းကန္လႈပ္ရွပ္ခဲ့ တစ္ေလ်ာက္လံုး ငါဘာေတြငါ့သမိုင္းမွာ ေရးခ်န္ခဲ့ပါလိမ့္လုိ႔ေတာင္မေတြးႏိုင္ခင္။
ေနာက္ဆံုးထာ၀ရ တစ္ဘ၀အတြက္အနားယူရာေလးမွာပဲ ေန၀င္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရပါတယ္။