ပံုျပင္

ဒီေန႔ေတာ့ကၽြန္ေတာ္ႀကားဘူးတဲ့ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ေျပာဘို႔စိတ္ကူးမိပါတယ္၊ ခက္တာက ကၽြန္ေတာ္က
ပံုျပင္ေျပာ၀ါသနာမပါေတာ့ ပံုေျပာတစ္ခါမွအေလ့အက်င့္မရွိဘူး၊ တစ္ခါတစ္ေလ ကေလးေတြပံုျပင္ေျပာခိုင္းတဲ့
အခါ ကၽြန္ေတာ္မွာ အခက္အခဲေတြရပါတယ္ အဲဒီေတာ့ေနာေက်ေနတဲ့ တစ္ခါလာလဲ ေရႊယံုနဲ႔ေရႊက်ားတစ္ခါလာလဲ ေရႊယံုနဲ႔ေရႊက်ား နဲ႔ ေနာက္ေတာ့ကေလးေတြေတာင္ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပံုေျပာစြမ္းရည္ကို မဲ့မဲ့သြားေတာ့တာပါပဲ၊ဒါေပမယ့္ မေန႔ညက ကၽြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေျပာျပတဲ့ပံုျပင္ေလးကိုေတာ့ အားလံုးကိုမွ်ေ၀ခ်င္တာနဲ႔ႀကိဳးစားျပီးေျပာျပပါ့မယ္၊ အဆင္မေျပရင္လဲ နားလည္မႈနဲ႔ဖတ္ရႈေပးေစလုိပါတယ္... အင္း နိဒါန္းျပင္ေနတာနဲ႔ လုိရင္း မေရာက္ပဲျဖစ္ေနမွာ စိုးလို႔ ႀကြားခ်င္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္အရည္အခ်င္းေတြကိုခဏေအာင့္ထားျပီး စေျပာပါျပီခင္ဗ်ာ။

ဟိုတစ္ခါက နတ္ျပည္မွာ သူငယ္ခ်င္းနတ္သားႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္ဆိုပဲ တစ္ေန႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေတြတဲ့အခါ
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္စကားမေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ၀မ္းနည္းပူေဆြးေနႀကတယ္၊ ဒါနဲ႔ နတ္သားတစ္
ေယာက္ကစျပီး သူငယ္ခ်င္းရာ ငါကမႀကာခင္ နတ္သက္ေႀကြရေတာ့မွ (နတ္သက္ေႀကြတယ္ဆိုတာလူလိုဆိုေသ
တာကိုေျပာတာပါ) နတ္သက္ေႀကြတာက သဘာ၀မို႔ အဲဒီအတြက္ငါထူးျပီး၀မ္းနည္းေနတာမဟုတ္ပါဘူး ငါေသျခင္းတရားကို မေႀကာက္ပါဘူး ရင္ဆိုင္ရဲပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဘ၀ ငါေရာက္ရမွာက တိရစၧာန္ဘံု ေနာက္ျပီး ဒီဘ၀ ကုသိုလ္အသစ္မရွိေတာ့လို႔ ေနာက္ဘ၀မွာ ယုတ္ညံ့လြန္းတဲ့ တိရစၧာန္ျဖစ္ရမယ့္အျပင္ သားစိမ္းစားရမယ့္ ေက်းငွက္ျဖစ္ရဦးမယ္ အကုသိုလ္ေပၚအကုသိုလ္ဆင့္ျပီး အသက္ေမြးရမွာဆိုေတာ့ ဒီလို ျမင့္
ျမတ္တဲ့ နတ္သားဘ၀ကို ဘယ္လိုလုပ္ျပန္ေရာက္ႏိုင္ေတာ့မလဲ ငါ့အျဖစ္ကို မင္းသာစဥ္းစားႀကည့္ေတာ့ကြာ လို႔
အခ်ိန္ရွိတုန္း ေကာင္းမႈမျပဳခဲ့လို႔ေနာင္တရေနတဲ့အသံေလးနဲ႔ ေျပာျပရွာတယ္။ဒါနဲ႔ ေနာက္နတ္သားတစ္ေယာက္
ကလဲ သူငယ္ခ်င္းရာ မင္းအျဖစ္က ငါ့အျဖစ္နဲ႔စာရင္ ေတာ္ပါေသးတယ္ ငါ့အျဖစ္ကမွ မင္းထက္ပိုဆိုတာကြ အခု
ငါလဲမႀကာခင္နတ္သက္ေႀကြရေတာ့မယ္ မင္းလိုပဲ ေနာက္ဘ၀မွာ တိရစၧာန္ ျဖစ္ရမွာ မင္းကမွေတာ္ေသး ငါက

သူမ်ားမစင္ပံုကိုမွီျပီးအသက္ေမြး၀မ္းေႀကာင္းျပီးအသက္ရွင္ရမယ့္ ေလာက္ေကာင္ေလးျဖစ္ရမွာ ငါ့အေႀကာင္းငါ

ျပန္ေတြးမိတိုင္း ငါအရမး္ေနာင္တရမိတယ္၊ ဘ၀ကို လြယ္လြယ္ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့အက်ိဳးဆက္က တိရစၧာန္၊ ဒါနဲ႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ခဏျငိမ္းသြားႀကတယ္ ျပီးမွ ေလာက္ေကာင္ျဖစ္မယ့္ နတ္သားက သူငယ္

ခ်င္းရာ မင္းက ေက်းျဖစ္မွာဆိုေတာ့ငါ့ထက္ ဘ၀ ျမင့္ပါတယ္ ငါကေလာက္ဘ၀နဲ႔ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုမွလက္မခံႏိုင္

ဘူးကြာ ဒါေႀကာင့္ ငါတို႔ေနာက္ဘ၀ကူးသြားျပီးရင္ ငါ့ကို ကူညီဘိ္ု႔ ဂတိတစ္ခုေလာက္ေတာ့ေပးပါကြာ လို႔ေျပာရွာ

တယ္ ဒါနဲ႔ ေက်းျဖစ္မယ့္နတ္သားကလဲ ကဲပါကြာ ငါဘာကူရမလဲသာေျပာပါ ကူညီႏိုင္တာဆိုဘာမဆိုကူညီပါ့မယ္

ငါလဲကုသိုလ္ရတာေပါ့ လုိ႔ျပန္ျပီးေျပာရွာတယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုး မင္းကူညီရမွာက ကုသိုလ္ရမယ့္ကူညီျခင္းမ်ဴိး
ေတာ့မဟုတ္ဘူးေမာင္ အကုသိုလ္ျဖစ္မယ့္ ကူညီျခင္းမ်ဴိး ဒါနဲ႔ ေက်းကန္းျဖစ္မယ့္နတ္သားက ဟ.. ငါက ကူညီရင္

ကုသိုလ္ရတာပဲႀကားဘူးပါတယ္ အခု ကူညီရင္အကုသိုလ္ရဦးမယ္ဆိုေတာ့အဆန္းပါလား ဘယ္လုိကူညီျခင္းမ်ဴိး
လဲဆိုတာလဲရွင္းရွင္းေျပာေလကြာလို႔ေမးေတာ့ တစ္ျခားေတာ့မဟုတ္ဘူး သူငယ္ခ်င္း ေနာက္ဘ၀ ငါေလာက္ျဖစ္
တဲ့အခါ မင္းရဲ႕ ႏႈတ္သီးထက္ထက္နဲ႔ ငါ့ကိုလာေပါက္သတ္ေပးပါ၊ ဒါမွ အီလို ယုတ္ညံ့ေအာက္က်တဲ့ဘ၀က
လြတ္မွာလို႔ေျပာေတာ့ ေက်းကန္းျဖစ္မယ့္နတ္သားက ေအးပါသူငယ္ခ်င္းရာ မင္းမို႔ငါအကူအညီေပးပါ့မယ္ သည့္
ျပင္လူဆိုငါကူညီမွာမဟုတ္ဘူး ကုသိုလ္ကုန္လို႔ တိရစၧာန္ျဖစ္ရတဲ့အထဲ အကုသုိလ္နဲ႔အသက္ေမြးရမယ့္အျပင္
အကုသိုလ္ဆက္ျဖစ္ရဦးမွာဆိုေတာ့ မထူးဇာတ္ခင္းျပီးေတာ့ပဲ ငါကူညီပါ့မယ္ လို႔ဂတိျပဳလိုက္သတဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ နတ္သားႏွစ္ေယာက္ဟာ နတ္ျပည္ကေန နတ္သက္ေႀကြျပီး တိရစၧာန္ ေလးေတြျဖစ္လာႀကတယ္၊တစ္ေန႔
ေတာ့ ေက်းကန္း ျဖစ္လာတဲ့နတ္သားေလးဟာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကိုေပးခဲ့တဲ့ ဂတိေလးကိုသတိရျပီး အင္းငါ့သူငယ္
ခ်င္းတစ္ေယာက္ဘယ္မ်ားေရာက္ေနပါလိမ့္ ငါ့ဘ၀က ထင္သေလာက္လဲမဆိုးေသးပါဘူး အစာရွာစားလုိက္
အိပ္တန္းတက္လိုက္ ေလထဲမွာ ၀ဲပ်ံလိုက္ ဆိုေတာ့ေပ်ာ္စရာေတြေတာ့အရွိသား ငါ့သူငယ္ခ်င္းမွာသာ သူမ်ား
မစင္ပံုမွာ အိုဆက္ေတြးေနလဲ မထူးပါဘူး ငါေပထားတဲ့ဂတိအတိုင္း သြားျပီး ဒီလိုယုတ္ညံ့တဲ့ေလာက္ေကာင္ဘ၀
ကေနကယ္ထုတ္ဦးမွဆိုျပီး သူငယ္ခ်င္းေလာက္ေကာင္ေလးဆီ ကိုသြားသတဲ့၊ ဒါနဲ႔ ရွာရင္း ရွာ ရင္းနဲ႔ ေနာက္္ဆံုး
ေတာ့သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေလာက္ျဖစ္ေနတဲ့ နတ္သားကိုေတြပါေလေရာ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းပဲ အသံေပးျပီး သူငယ္ခ်င္းေရ
ဒီမွာငါေရာက္ေနျပီ မင္းကိုဒီလုိယုတ္နိမ့္တဲ့ေလာက္ဘ၀ကေန ငါ ကယ္ထုတ္တဲ့အေနနဲ႔မင္းကိုငါႏႈတ္သီးနဲ႔ေပါက္
သတ္ေပးေတာ့မယ္ မင္းဘုရားတရားသာ အာရံုျပဳေပေတာ့လုိ႔ လဲေျပာလုိက္ေရာ ေလာက္ျဖစ္ေနတဲ့နတ္သားက
သူငယ္္ခ်င္းရာ အရင္တုန္းက ေလာက္ဘ၀ဆိုတာ အရမ္းစိတ္ပ်က္စရာေကာင္းမွာပဲလို႔ငါထင္မိလို႔ေျပာခဲ့တာပါ
တကယ္ေတာ့လဲ ငါထင္ခဲ့သလိုမဆိုးပါဘူး၊ ခုႀကည့္ေလ မင္းျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ ငါ့မွာ သားေတြသမီးေတြနဲ႔ သိုက္
သိုက္၀န္း၀န္း ဘယ္္ေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းလဲငါလဲဒီဘ၀ကိုခင္တြယ္ေနတတ္ပါျပီ ငါ့အတြက္နဲ႔ မင္းအကုသိုလ္ ေတြအျဖစ္မခံပါနဲ႔ေတာ့လို႔ ေတာင္ပန္ျပီး သူငယ္ခ်င္းေက်းကန္းေလးကိုျပန္လႊတ္လုိက္သတဲ့၊
ဒါနဲ႔ ေက်းကန္းေလးဟာ ဒါဆိုလဲေကာင္းပါျပီကြာ ဘ၀ဆိုတာကို ငါသေဘာေပါက္သြားျပီးလုိ႔ေျပာျပီး ႏႈတ္ဆက္
ျပန္သြားေလသတဲ့။ ပံုျပင္ေလးကေတာ့ဒါပါပဲ မိတ္ေဆြမ်ားလဲ ဒီပံုေလးကိုဖတ္ျပီး ဘ၀နဲ႔မကင္းတဲ့သတၱ၀ါေတြ
အေႀကာင္းကို .......................စဥ္းစားရင္း