တစ္ေယာက္တည္းသြားတဲ့ခရီး

ခံႏုိင္ရည္ဘယ္ေလာက္က်န္ေသးလဲ
စိတ္စစ္ပြဲမ်ားစြာကိုအ႐ူးအမူးတိုက္ရင္း
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေသြးေအးေအးနဲ႔ၿပန္ေမးတတ္လာၿပီ။

အနာဂါတ္ကိုက်က္ၿပီလားလို႔လွမ္းလွမ္းၾကည့္ရင္း
အစိမ္းလိုက္မ်ိဳခ်ခဲ့ရတဲ့ပစၥဳပၸန္ေတြနဲ႔လည္းတရင္းတႏွီး
အတိတ္ေမွ်ာ္အခိုးအေငြ႔ေတြကလည္းတလူလူန႔ဲ
ဘယ္သူကမွလည္းငါ့ကိုစစ္ကူမပို႔ၾကဘူး။

သံသရာဆိုတာလည္ေနတဲ့အရာတဲ့လား
သံသယၿဖစ္ခ်င္စရာေကာင္းေကာင္းလာတယ္
ကံၾကမၼာဆိုးေတြကလည္း
ကိုယ့္စၾကၤ ံေပၚက်ကာမွ
လမ္းသလားေနလိုက္တာေခါက္တံု႔ေခါက္ၿပန္..။

ေတာ္လဲသံ
မီးေတာင္ၿပိဳကြဲသံ
လိႈင္းတံပိုးသံ
မစၦရိယသံေတြ
ၾကာေတာ့….ထံုေပေပၿဖစ္လာတယ္
ဘာတဲ့…ကမၻာပ်က္ေတးသြားဆိုလား
ဟာသအၿပင္းစားနဲ႔ေတာင္ခပ္ဆင္ဆင္တူေနတယ္..။

အဲဒီေဆးေတြက
ခါးသတဲ့လား…ဇာတ္ဆရာ
ပုတ္ခ်ခဲ့တဲ့လက္ေလာက္ေတာ့
မခါးသက္ခဲ့မွာေသခ်ာပါတယ္..။ ။
မေနာ္ဟရီ