မေျပာင္းလဲတဲ့ညေနခင္းေတြ

မေန႔ကခ်စ္ေသာသုႆာန္အေဟာင္းမေလးစတင္ေရခ်တဲ့ေန႔ပဲ
အလင္းလာကတည္းက ဘုရားသခင္နဲ႔ ဂူဂူးကိုသတိရတယ္
အေျပာင္းလဲျမန္တဲ့ေခတ္ကာလ၊အေျပာင္းအလဲျမန္တဲ့လူ႔ဘ၀ ငါတို႔ေတြလမ္းကို
ေက်ာေပးေလ်ာက္ခဲ့ႀက။
မင္းက မင္းပစ္ကြင္းထဲကကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးအေႀကာင္းေျပာရင္
ငါကငါ့ပစ္ကြင္းထဲကေမတၱာအေႀကာင္းေျပာမယ္၊
မင္းကဖုန္နံ႔သင္းေနတဲ့မင္းခ်စ္သူအေႀကာင္းေျပာရင္
ငါက မျမင္ဘူးေသးတဲ့အြန္လိုင္းေပၚကေကာင္မေလးအေႀကာင္းေျပာမယ္၊
မင္းက ေစ်းသူပီပီေစ်းကြက္စီးပြားေရးနဲ႔ေမတၱာကိုအေလးခ်ိန္ျပီးအေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ရင္
ငါကအေလအလြင့္တစ္ေယာက္ပီပီအေလ့က်ေပါက္တဲ့ေမတၱာတရားကိုရွာ၀ယ္မယ္၊
မင္းက အစဥ္အလာေတြနဲ႔အထက္တန္းက်က်ေနခ်င္ရင္
ငါက ရိုက္ခ်ဳိးထားတဲ့ေခါက္ရိုးအေဟာင္းေတြနဲ႔ရႊင္ရြင္ျပျပေသခ်င္တယ္။
မင္း ေရျပင္ေလးေပၚကူးခက္ခြင့္ေပးခဲ့သလို ရြက္(ပဲ ့)ကေလးလိုလဲ ငါ့ကိုထိန္းေပးခဲ့တယ္။
မင္းက အေယာင္ေဆာင္လူေသအေလာင္းေတြေပၚက
ရင္ဘတ္နဲ႔ ညဥ့္ဦးယာမ္ အိပ္မက္ေတြ၀ယ္ရင္
ငါက မင္းရဲ႕လာမယ့္ အရုဏ္ဦးအတြက္ညစဥ္ကိုးနာရီတိုင္းသစၥာဆိုမယ္။
ငါ့ထက္ တစ္ႏွစ္တစ္လ ေနာက္က် ကံဆိုးခဲ့ရရွာေသာဂူဂူးေရ--
သတိရမႈေတြေပးပို႔လုိက္ပါတယ္ မင္းရဲ႕ေမြးေန႔သစ္ပင္ေလးဆီ။
ရန္ကုန္မွာ လိုင္းကားတိုးစီးရသလိုပဲ မင္းကိုလြမ္းပါတယ္၊
အေမနဲ႔သမီးလိုပဲ မင္းနဲ႔ေန႔တုိင္းဖုန္းေျပာခ်င္ပါတယ္၊
မႀကားရေတာ့ေသာ ငါ့ရဲ႕ညာဘက္နားကေလးလိုပဲ မင္းကိုတမ္းတမိပါတယ္၊
ေငြဟာ ရာခိုင္ႏႈံုးငါးဆယ္ေလာက္သာအရာရာျပီးေျမာက္ေစေႀကာင္းသတိရပါ။
အႏုပညာဆိုတာ မင္းျမင္သလို စိတ္ကူးခြင့္ရွိတဲ့ တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းတစ္ခုပါ။
မင္းျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ ဆယ္ဘီးကားဆိုတာ
ကိုယ့္နံႀကားကထြက္လာတဲ့စကားႀကီးဆယ္ခြန္းေလာက္ပါ၀ါမျမင့္ဘူး။
ေသာတာသစ္မွဴးက ဖုန္းဆက္မွာတယ္
ဒီညေစာင္ျခံဳအိပ္ပါအကို၊ အျပင္မွာေလစိမ္းေတြေအးေနတယ္၊အရင္နဲ႔မတူေတာ့ဘူးတဲ့။
အင္းစိန္ ေျမနီကုန္း ေလထန္ကုန္း ၀ပ္က်င္းထဲကျမိဳ႕ကေလးနဲ႔
ဂူဂူးကပ္ခြါလုပ္သြားနတဲ့စိတ္ကမ္းေျခေလးအႀကားညအိပ္ခံုတန္းေလး ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္ျပီ။
ေကတီဦး