လင္းရိပ္နင္တဲ့ေန႔
ရင္ရဲ႕လင္းလတ္လာတဲ့အလင္းနဲ႔
ရင္ကိုျပန္ကြယ္ထားခံရတဲ့ေန႔
အဲဒီေန႔က
ဘ၀နဲ႔အိပ္မက္တစ္ထပ္တည္းမက်ခဲ့ပံု
ေဆာင္းရာသီက
ထစ္ခ်ဴန္းမိုးေတြရြာျပီသရုပ္ေဖၚတယ္၊
တစ္ဘ၀မွာတစ္ပုဒ္တည္း
စိတ္ေရးဖြဲ႔ခဲ့သမွ် အိပ္မက္ေခ်ြတမ္းမွာ
အလြမ္းနဲ႔အနားကြတ္ေနရံုကလြဲလို႔
မင္းရင္ခံုသံေတြျပန္မလာနိဳင္ေတာ့
စိတ္က
ဘ၀ရဲ႕အေပၚစီးကေနႀကည့္ခ်င္ခဲ့တယ္
ေကာင္မေလးေရ
ညကလကိုကြယ္တာလား
ညကိုလကကြယ္တာလား
မင္အလိုက်
ငါ့ကိုယ္ငါျပန္ကြယ္ထားလိုက္ခ်င္ရဲ႕
ခုေတာ့
အိပ္ေဆးမတိုးေတာ့တဲ့ညနဲ႔
ကဗ်ာေတြေ၀ါဟာရမဲ့လို႔
ပန္းခ်ီကားေတြေဆးေရာင္ျပယ္လို႔
ငါ့နာမည္လည္း
အလြမ္းမွာမြန္းနစ္လို႔
No comments:
Post a Comment