Tuesday, October 14, 2008

တစ္ကိုယ္တည္းရန္ျဖစ္မိတဲ့ေန႔


ခုတစ္ေလာ ျပႆနာကဘယ္ကေနစည္ဒိုအေပါက္ရွာေရာက္ေရာက္လာမွန္းကို မသိဘူးစိတ္ညစ္စရာ ေတြခ်ည္းပဲႀကံဳကိုႀကံဳနိုင္လြန္းပါရဲ႕ဘ၀ကိုကဒုကၡနဲ႔လည္ပင္းဖတ္ႀကီးျပင္းလာေရာ့လားမသိ သူမ မသိပါေစနဲ႔ ငါ့ရင္ထဲက ေသာကေတြစီးဆင္းေနတဲ့ညေနေလးမ်ားအေႀကာင္း ညတစ္ညထဲကအလြမ္းနဲ႔ပိေတာက္ေတြညႈိးေသ
သြားတဲ့အေႀကာင္း ေခါင္းေလာင္းသံမလြင္ေတာ့တဲ့ ေစတီရင္ျပင္ေတာ္ေပၚက ျငိမ္း
ေအးမႈေတြအေႀကာင္း မ်က္ရည္အျပည့္နဲ႔ေလးလံေနတဲ့ တိမ္ျပာျပာေန႔ေတြအေႀကာင္း
ဘယ္သူမွ နားလည္မေပးခဲ့တဲ့ေႀကြကြဲဖြယ္ခံစားခ်က္ေတြအေႀကာင္း အထိတ္တလန္႔
လႊတ္ခ်လိုက္မိေသာ သက္ျပင္းေမာေတြအေႀကာင္း လက္မဆန္႔ခင္ လြတ္ထြက္သြား
ေသာ ဆႏၵေတြေႀကာင္း၊
မနက္ျဖန္ဆိုတာရွိေနေသးသေရြ႕ဘယ္လိုမွျပန္မဆံုႏိုင္ေတာ့တဲ့ လမ္းခြဲမႈေတြကို
ငါ တမ္းတေနရဦးမယ္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ကိုယ့္စိတ္ကို အလြမ္းနဲ႔ ျပန္ညႈိ႕ရဦးမယ္
အိပ္မက္အက်ဳိးအေႀကတစ္ခြက္နဲ႔ ညကိုရီေ၀ေ၀ႀကည့္ေနရဦးမယ္ ျပန္မစိမ္းလန္းနိုင္
ေတာ့တဲ့ မိုးေခါင္ေရရွားေဒသနဲ႔ အိမ္မက္ေတြပ်ဳိးက်ဲေနရဦးမယ္ ဘယ္ေတာ့မွမလင္း
ေတာ့တဲ့မီးအိမ္နဲ႔ လမ္းက ေမွ်ာ္ႀကည့္ေနရဦးမယ္ အဲဒီလိုျဖစ္လာေစတာကိုက ပဲ ငါ့ကံတရားလား၊
ေကာင္စုတ္မေလးေရ-- နင့္အမုန္းေတြစိတ္ရွိလက္ရွိရြာသြန္းလိုက္စမ္းပါ နင့္အခ်စ္န႔ဲ
ေမ်ာပါခြင့္မရရင္ေတာင္ နင့္အမုန္းေခ်ာ္ရည္ျမစ္ေလးတစ္ေလွ်ာက္ ငါစိတ္ရွိလက္ရွ္ိေမ်ာပါခြင့္ရ ရင္ေက်နပ္ပါရဲ႕၊
မုန္းေတာ္မူလုိက မုန္းလိုက္ပါ ငါ့ဘ၀တစ္ခုလံုးမြန္းမြန္းနစ္သြားေအာင္-- အဲဒါငါ့ရဲ႕သစၥာ
တရားႏွင့္ဖြဲ႕ထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားေပါ့ ခ်စ္သူ။



No comments: