ႏွလံုးသားမွစီးဆင္းေနတဲ့မင္းမ်က္ႏွာ
သတိရျခင္းမွာစိုက္၀င္ေနတဲ့မင္းအတၳဳပၸတၱိ
မနက္ျဖန္မ်ားစြာအထိရစ္မူးေစတဲ့မင္းကိုယ္သင္းရနံ႔
အနားမွာအျမဲစီးဆင္းေနတဲ့မင္းစကားသံ
ခံစားမႈတိုင္းရဲ႕အႏုပညာျဖစ္ရဲ႕၊
ရာသီမ်ားစြာ ေရးဖြဲ႕တီးခက္ရမည့္ရစ္သမ္ေတြနဲ႔
နားလည္မႈေတြဆြဲငင္တမ္းညွိ
နမိတ္ပံုတစ္ခုတည္းအတူႀကည့္ျခင္တဲ့ဆႏၵ
ကိုယ့္ဘယ္ဘက္ရင္ဘက္ေပၚမွာဖူးပြင့္ေနတယ္၊
ညီမေလး
မင္းနဲ႔ေ၀းေနရတဲ႔ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕သံသရာက
အလြမ္းနဲ႔ေနထြက္ျပီးအလြမ္းနဲ႔ေန၀င္ရမယ့္ကမၠာတစ္ခု
ဆံုဆည္းျဖင္းရဲ႕အကၡရာ
မင္းဆံႏြယ္စေလးလိုလြယ္လြယ္အေရာင္မေျပာင္းလိုက္ပါနဲ႔၊
တကယ္ဆို
ေန႔စဥ္ေဆးစက္ခ်အႏုပညာမွာ
မင္းမပါတဲ့မိုးေခါင္ေရရွားသစ္ပင္ကငါ
မင္းအေႀကာင္းမပါတဲ့ငါ့စိတ္ကူးယဥ္မႈက သံစဥ္မရွိတဲ့ေတးတစ္ပုဒ္
မင္းမပါတဲ့အခါ အင္းလ်ာကန္ေပၚကခုန္တန္းေလးေတြအလြမ္းနဲ႔ေလာင္တယ္
မင္းမပါတဲ့အနာဂတ္ဆိုတာ ေသခ်ာျပီ အခြံသက္သက္ေဆာင္းရာသီ။
No comments:
Post a Comment