ခရီးတစ္ခုျဖတ္သန္းျခင္း

ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးဟာ ဘ၀ကိုစခဲ့ကတည္းက မိခင္၀မ္းမွာ မြန္းက်ပ္မႈေတြနဲ႔
ဒုကၡေပါင္းမ်ားစြာခံစားရျပီးမွ လူဆိုတဲ့အမည္တစ္ခုနဲ႔ ခရီးတစ္ခုကိုစတင္ခဲ့ရတယ္။

ၡမိဘေတြရဲ႕ ေမတၱာရိပ္မွာ ရင္ေငြ႔လႈံခဲ့ ႀက သုခ ဒုကၡ ခ်မ္းသာ ဆင္းရဲ စတဲ့ ဘာမွနားမလည္ေသးတဲ့အရြယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူ႔အျဖစ္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ဘြယ္ေန႔
ရက္ေတြဆိုတာ ေမ်ာက္အုန္းသီးရသလိုမ်ိဳး နဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္ေတြကိုျဖတ္သန္းခဲ့ႀကတာ၊
ဒီလုိနဲ႔ ရက္မွ လ၊ လမွႏွစ္ ကူးေျပာင္းသြားေသာအခါ

ဘ၀ဆိုတာဘာလဲလို႔နားမလည္ေသးေပမယ့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုစတင္ျပီးတီးမိေခါက္မိ နားလည္သလုိလိုနဲ႔ဘာမွနားမလည္ေသးတဲ့အရြယ္ေတြလဲျဖစ္သန္းခဲ့ႀက၊ စီးပြားေရးလူမႈေရးမိသားစုအေရးအေရးေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕အခက္အခဲေတြကိုနားမလည္ေသးတဲ့
အခ်ိန္ေတြဟာ ဘ၀ဆိုတာကို စတင္အဓိပၸါယ္ေဖၚေဆာင္ဘို႔ တာစူခဲ့ႀကပါတယ္။

္ဒီလုိနဲ႔ ဘ၀ကိုတည္ေဆာက္ဘို႔ ကိုယ့္သမိုင္းကို ေရးသားဘုိ႔ ပထမေျခလွမ္းအေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဟာ ပ်င္းစရာေကာင္းသလို ေပ်ာ္စရာလဲေကာင္းတဲ့ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ စာေတြသင္ခဲ့ရ မႏိုင္၀န္ေတြထမ္းခဲ့ရ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာဘာလဲလို႔ ခပ္ေရးေရးေလးေတြးတတ္လာခဲ့ ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ရွင္သန္ခြင့္ကာလဟာလဲ ေလးခ်ိဳးတစ္ခ်ိဳးေလာက္ကုန္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ပညာေတြသင္ရင္း ႏွလံုးသားကိုစတင္အခ်စ္နဲ႔ထိေတြ႔ေစခဲ့ႀကျပန္တယ္ေလ။ျပီး ...အိမ္ေထာင္ေတြဘာေတြျပဳရင္း ကိုယ္ပိုင္ဘ၀ေလးေတြကိုဖန္တီးခဲ့ႀကတယ္။မိသားစုရယ္ဘာရယ္ျဖစ္လာျပန္ေတာ့လဲ စီးပြားေရး ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္မိသားစုဘ၀ေလးျဖစ္ေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရ၊ သားသမီးေတြအတြက္ အနာဂတ္အစီအစဥ္ေတြေရးဆြဲရ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဘ၀ရွင္သန္မႈဟာ ေနရဲ႕ အက်ဘက္ကိုဦးတည္လာခဲ့ရတယ္။


အသက္အရြယ္ေတြရလာေတာ့ အလုပ္ကအနားယူ ဘ၀ကမျငိမ္းခ်မ္းေသးဘဲ ျငိမ္းခ်မ္းသလိုေန၊ ဒီလုိနဲ႔ ေနညိုခ်ိန္တိုင္ရေတာ့မယ္ ဘ၀ရဲ႕ နိယာမတစ္ခုအတြင္းမွာ။အသက္ေတြႀကီးျပီလုိ႔ လက္ခံဘို႔စဥ္းစားေနတုန္း ခႏၶာကိုယ္က ဇရာသေဘာနဲ႔ အရာအား လံုးကိုႏႈတ္ဆက္လက္ျပဘို႔ သတိေပးလာတဲ့အခ်ိန္၊တစ္ဘ၀လံုးရုန္းကန္လႈပ္ရွပ္ခဲ့ တစ္ေလ်ာက္လံုး ငါဘာေတြငါ့သမိုင္းမွာ ေရးခ်န္ခဲ့ပါလိမ့္လုိ႔ေတာင္မေတြးႏိုင္ခင္။
ေနာက္ဆံုးထာ၀ရ တစ္ဘ၀အတြက္အနားယူရာေလးမွာပဲ ေန၀င္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရပါတယ္။