အလြမ္းဖ်ား

အလြမ္းဖ်ား
တအားခံခက္
အသက္မဲ့စြာေနလို
ရင္ကိုႏွဲ႔သလား
ေ၀းသြားၿခင္းဒါဏ္
ႏွလံုးသားကိုမွန္တယ္။
ရံဖန္ရံခါ
တမ္းတသံကိုယ္စား
နက္ရႈိင္းသြားတဲ့
ပင့္သက္မ်ားစြာ
သူ႔အနားမွာက်န္ေနခ်င္တယ္။
ပ်ားရည္တို႔ခါးသက္သြား
ခ်ိဳသာတဲ့စကားမ်ားလည္း
နား၀င္မခံသာ
သူ႔အသံမဟုတ္ေတာ့။
ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့
ႏႈတ္ခမ္းေပၚကအၿပံဳး
သူနဲ႔ခြဲခြာတုန္းကတည္းက
ခႏၶာကိုယ္ထဲပုန္းေစခဲ့တယ္။
ႏွင္းဆီပြင့္ေတြရဲ႕
ပ်႕ံသင္းတဲ့ရနံ႔
ရႈိက္သြင္းမရၿပန္ဘူး။
လြင့္ေမ်ာေသာ
လြမ္းေမာၿခင္းမ်ား
ဆီးႏွင္းလို
ရင္ကို
ၿပင္းစြာရုိက္တယ္။
ခပ္စိပ္စိပ္လွမ္းလာတဲ့
(သူ႔ကို)တမ္းတတဲ့စိတ္ဟာ
ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ေဆာင္းညမွာလို
စိတၱဇဆန္ေနလိုက္တာ။
ေလထဲမွာပ်ံ႕လြင့္လို႔
သူ႔စကားတခ်ိဳ႕
သူ႔အၾကည့္တခ်ိဳ႕
သူ႔ပံုရိပ္တို႔ဟာ
(သူနဲ႔)
ေ၀းကြာေနခ်ိန္မွာ
အၾကိမ္ၾကိမ္ႏွိပ္စက္တယ္။
သတိရၿခင္းအပါး
ငါ..ရပ္နားမိလို႔
အလြမ္းဖ်ားဒါဏ္သင့္ရၿပီ။ ။

စမ္းသီတာ