ေလျမဴးနဲ႔ရူးေနတဲ့တိမ္

သူမကညေနခင္းအလင္း၀တ္ရံုနဲ႔အျမဲလာေနက်
အဲဒီအခ်ိန္
ဘယ္လိုစကားလံုးေတြနဲ႔ဆည္းဆာကိုႏႈတ္ဆက္ရပါ့မလဲ
ငါက ဗန္ဂိုးမဟုတ္သလိုရိုလင္ဗတ္လဲမျဖစ္ခဲ့ေတာ့
အစရွာရင္းဆြံ႕အသြားတတ္တဲ့ေရာဂါနဲ႔
ဘ၀က
ခုမွႏုပ်ဳိမႈကိုခံစားတတ္လာခဲ့တယ္၊
ကိုင္းဖ်ားမွာေမးတင္ေနတဲ့လရိပ္လို
ကိုယ့္ကံတရားရဲ႕တည္ျငိမ္မႈကမင္းႏႈတ္ခမ္းထက္မွာျငိတြယ္၊
တကယ္တမ္းက်ေတာ့
ေဟာဒီစာသင္ခန္းေလးထဲကတိုက္ဆိုင္မႈက
ေမ်ာေနတဲ့ျမစ္ေတြလုိပဲလား
ဖမ္းဆုတ္မရခဲ့တဲ့မင္းအထိအေတြ႔ကိုလြမ္းတယ္၊
အေျခမဲ့အေနမဲ့နဲ႔
မနက္ျဖန္ဇာတ္အိမ္ဖြဲ႕မႈနရီနဲ႔ရစ္သမ္ေတြတမ္းညွိဘို႔အတြက္
ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္တစ္ျခမ္းေႏြးေႏြးေပးေနရတာေမာတယ္၊
ဥာဏ္ထိုင္းတယ္လို႔ႀကထင္မလား
သဘာ၀တရားေဖးမမႈနဲ႔ျပန္လွည့္လွည့္လာတဲ့သူမစိတ္နဲ႔
ဟိတ္ႀကီးဟန္ႀကီး
ကိုယ္ကတစ္ေလာကလံုးကိုအံု႔အံု႔ျပီးႀကည့္တတ္ေနမိေပါ့၊
လွည္းတန္းလမ္းမ
မီးပြိဳင့္ေရွ႕မွာက်က်န္ခဲ့တဲ့အိပ္မက္စိမ္းေတာတန္းေလးမ်ား
အက်ိဳးအေက်ဘ၀နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္
မင္းကိုင္ေနက်ဖိုင္တြဲေလးထဲခိုနား၀င္ခ်င္ခဲ့ရဲ႕၊
ငါမသိေသးတဲ့ငါ့အနာဂတ္မွာ
တစ္ေန႔က်
မေနာ္ဟရီရဲ႕ပန္းေလွလမ္းခြဲကဗ်ာကိုဆက္ေရးသူဟာငါျဖစ္မည္လား
အေတြးမွာ
ဘာေကာက္ေႀကာင္းမွခ်ိတ္မေနတာပဲေကာင္းမယ္၊
ဒီေန႔
ကဗ်ာေတြေလေနတယ္
စကားလံုးေတြေသေနတယ္
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္
ငါ့ကိုယ္ငါျပန္ႀကည့္တဲ့အႀကည့္မွာ
ေလျမဴးနဲ႔ရူးေနတဲ့တိမ္ေတြပဲျမင္တယ္
အဲဒီတိမ္ေတြထဲမွာ-----------------။
ျမတ္ျငိမ္း

သူစိမ္း

ေကာင္မေလးေရ
မျပီးဆံုးေသးတဲ့အရာေတြသာျပီးဆံုးသြားတဲ့နိယာမတစ္ခုျဖစ္ခဲ့လွ်င္
မင္းလည္းမင္းညကိုဆက္ေခ်ာ့ျမွဴရံု
ငါလည္းငါ့ကံႀကမၼာကိုဆက္လက္ယံုလိုက္ရံု
လိုအပ္ေနတာေတြအေ၀းကိုထြက္ခြါသြားတဲ့အထိ
တိုးတိတ္ေနဆဲပင့္သက္တို႔နဲ႔အတူေဆးဆိုးပန္းရိုက္ပိတ္စတစ္ခ်ပ္လို
မျပံဳးပဲျပံဳးေနတဲ့မင္းသေဘာထားနဲ႔ငါ့ကိုဆက္ဆံပါ
မႀကည့္ပဲႀကည့္ေနဆဲငါ့မ်က္၀န္းေတြနဲ႔ငါ့ခရီးဦးႀကိဳဆိုမႈကိုေက်ာခိုင္းေပးပါ
လမ္းတစ္လမ္းထဲမွာျဖစ္ျဖစ္
ဟိုးတစ္ခ်ိန္ကလိုမ်ိဳး
ငါ့တို႔ရ႕ဲအတိတ္စိမ္းစိမ္းေတာအုပ္ေလးကိုငဲ့မႀကည့္ပဲလွည့္ထြက္သြားေပးပါ
တကယ္ဆို
ေကာင္းကင္ကိုပန္ထားတဲ့ပင္လယ္ရဲ႕ရူးမိုက္မႈအလွတရားနဲ႔
ကမၻာေျမဟာမ်က္ႏွာပ်က္ခဲ့ရျပီပဲ
အလြမ္းသီခ်င္း
ဘ၀ရဲ႕အဓိပၸါယ္ဆိုတာဒါပဲလား
အရည္ေပ်ာ္သြားရမယ့္ရသစာတမ္းမွာဘယ္လိုေသတမ္းစာနဲ႔နိဂံုးသတ္ရမလဲ
ခုေတာ့
တစ္ခါမွမေတြ႔ခဲ့ႀကသလိုမ်ိဳး
ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္လွည့္ထြက္လိုက္ရတဲ့ရင္ရဲ႕ရႈိက္သံမ်ား
ေအးစက္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ရတဲ့ေသြးခုန္သံရိုင္းမ်ား
ကိုယ့္လမ္းကိုေမွ်ာ္ႀကည့္သလိုလိုနဲ႔သကၠရာဇ္ေတြျပန္တူးေဖၚေနတဲ့မရင့္က်က္မႈမ်ား
မိုးနဲ႔ေဆးေက်ာလို႔မရေတာ့တဲ့လြဲေခ်ာ္မႈအယဥ္အရိုင္းေလးမ်ား
လယ္ကြင္းေတြလိုေနာက္ေကာက္က်က်န္ခဲ့တဲ့မျပီးဆံုးေသးတဲ့ေရးခ်ယ္မႈအတၱမ်ား
ဘယ္လိုတရားနဲ႔ျငိမ္းခ်မ္းေရးကမ္းလွမ္းရပါ့၊
မျပီးဆံုးေသးတဲ့အရာေတြသာျပီးဆံုးသြားတဲ့နိယာမတစ္ခုျဖစ္ခဲ့လွ်င္
မင္းနာမည္နဲ႔ငါ့နာမည္
နိမိတ္တစ္ခုတည္းမွာအတူရွိခဲ့ဘူတဲ့အေႀကာင္းငါေမ့ဟန္ေဆာင္လုိက္ပါ့မယ္
အားလံုးျပီးေတာ့မွ
လူမသိသူမသိ
မင္းစိတ္ကူးနဲ႔ငါ့စိတ္ကူးေပါင္းစည္းခဲ့ဘူးတဲ့တစ္လမ္းသြားတံတားေလးတစ္ေလွ်ာက္
မင္းက်က်န္ခဲ့တဲ့စကားေတြငါသီေကာက္ေနေတာ့မယ့္
ငါေပးခဲ့ဘူးတဲ့မင္းရဲ႕အထင္မႀကီးတဲ့ဂုဏ္သိကၡာေတြနဲ႔ငါျပန္ျပီးကဗ်ာဖြဲ႔ေနလိုက္ေတာ့မယ္
မင္းအေလးမထားခဲ့တဲ့မင္းရနံ႔သင္းသင္းေလးေတြကိုပဲ
ေကာက္သင္းေကာက္သူတစ္ေယာက္လိုငါသိမ္းေကာက္လိုက္ေတာ့မယ္
လမ္းမွာေတြ႔တဲ့အခါ
မင္းနဲ႔ငါ-------မဆံုခင္တစ္ေန႔ကလိုေနလိုက္ေတာ့မယ္။

ထမင္းသိုးဟင္းသိုးေန႔

ေကာင္းကင္ဟာသစ္တစ္ပင္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္
ညေတြဟာအရိပ္ေတြမ်ားလား
ဒါဆို ေန႔ေတြကိုဘယ္သူအေရာင္ဆိုးသလဲ
စိတ္ကိုက
အခ်ဥ္တည္မွအရသာပိုေလးတတ္ေလေတာ့
ငါတို႔မွာ
ဲေလးျပီးရင္းလင္းလင္းေနရေပါင္းလဲမနည္းေတာ့။
ျပင္ဦးလြင္ျမိဳ႕အ၀င္လမ္းမမ်ားလို
ဘ၀ဆိုတာေကြ႔အေကာက္မ်ားလြန္းမွလွပရမွာလား
ဧရာ၀တီျမစ္ထဲမွာဥႀသဆြဲသံေတြရမ္းကားေနဆဲ
ျပည္လမ္းမေပၚမွာလူေတြညွပ္ပိတ္ေနဆဲ
ငါ့အိမ္ေရွ႕မွာ
ဆယ့္ႏွစ္ရာသီေကာက္သင္းေကာက္သူမ်ား
တိမ္ညိဳေတြငင္ျပီးထုဆစ္ေနႀကတဲ့ပန္းပုသမားမ်ား
ဆည္ေတြေဖာက္ျပီးကိုယ့္ကိုကိုယ္ျမစ္တစ္စင္းအျဖစ္အသြင္ေျပာင္းသူမ်ား
ႏွင္းေတြလိုလြင့္ေနတတ္တဲ့အရိပ္မ်ား
ငါ့ကိုငါျပန္ရွာေဖြေနတဲ့ငါ့ျမိဳ႕ေဟာင္းေလးမ်ားမ်ား
ငါ့ေက်ာျပင္ကိုပြတ္သပ္ေနတဲ့မိခင္ရဲ႕အႀကင္နာတရားမ်ားမ်ား
ငါ့ကိုညႈိ႕ငင္ေနတတ္တဲ့ေရႊအိုေရာင္ေဆာင္းရာသီထဲကအျပဳံးေလးမ်ား
ညကိုငါေငးသလိုသူူတို႔ေငးလို႔ေနဆဲ၊
အသက္ရွင္ရပ္တည္က်န္ရစ္ဘို႔
သူမစိတ္ကူနဲ႔ကိုယ့္စိတ္ကူးတစ္လမ္းသြားလမ္းေလးမွာတင္က်န္ရစ္ဘိ္ု႔
သူမ်ားဆႏၵေတြနဲ႔လွည့္ထြက္လုိက္တဲ့ေျခလွမ္းမ်ားနဲ႔
ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့နယ္လြန္အတတ္ေတြနဲ႔
သင္ယူစရာသင္ခန္းစာေတြတစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္ စာသင္ခန္းမနဲ႔
မနက္ျဖန္ကိုဘယ္လိုဟန္ခ်က္ညႈိရပါ့၊
ငါ့ကိုကအရိုင္းဆန္လြန္းတယ္
စြတ္စိုခြင့္ရမလားလုိ႔
တိမ္ညိဳေတြဆြဲငင္မိပါရဲ႕
မိုးေလးတစ္ေပါက္ရြာခံရရံုနဲ႔တာက်ိဳးခဲ့ရ၊
မုန္းတယ္တဲ့
မေတြ႔ခင္ကတည္းကမွားခဲ့ႀကတာလား
ေတြ႔ခဲ့တာကိုကအမွားေတြမ်ားလား
ေကာက္ေႀကာင္းမေလးေရ
အဲဒီအမွာေတြခါးသက္ေနဦးမည္ဆိုလွ်င္ေတာင္
အမိုက္လက္က်န္တစ္ခြက္နဲ႔
ငါဆက္လက္ေသာက္ေနဦးမယ္
အဲဒါ
သက္္ေသမရွိေသဆံုးသြားတဲ့ငါ့ခ်စ္ျခင္းသိကၡာအတြက္
နင့္သံသယေတြနဲ႔အေ၀းေရာက္ခဲ့တဲ့တို႔ဆံုဆည္းမႈအခရာေလးမ်ားအတြက္
ျပီး
ငါ့ကိုမုန္းသြားတဲ့နင့္အခ်စ္ေတြအတြက္။

MY LOVE

When you're without one,
Call me first,
Where you want.
When you're without one,
To express the things you have,
Call me first,
I have many a ear to listen to you.
When one make you sorry,
Remember me first,
I have the heart to take your sorrow.
When you want to cry,
Keep me in your heart,
I have many a tear,
Like the sea waters to cry with you.
When you lose happiness,
Borrow my mirth,
And consider that I live only for you.
When you're mirthful,
Ignore me shout you don't want,
Can you be without me.
When I am out of your desire,
Go away from me taking my love,
And
Leave me lonely together with sorrow.

ကတၱီပါလမ္းခြဲ

တစ္ေန႔ကလိုပါပဲအရာရာျပီးဆံုးသြားတဲ့ေနာက္ေတာ့ဘာေတြဆက္ျေစ္လာဦးမလဲဆိုတာမ
ေတြးခ်င္ေတာ့ပါဘူး၊ဘယ္လိုအေႀကာင္းျပခ်က္မွမပါပဲေတြ႔ခဲ့ႀကတဲ့ေနာက္အေႀကာင္းျပခ်က္
ေတြပိုးစိုးပက္စက္ျဖန္႔ႀကဲျပီးထြက္ခြာသြားႀကတယ္၊ေတြ႔ဆံုႀကံဳကြဲဓမၼတာပဲဆိုတာလူတိုင္း
လကၡံထားေပမယ့္ဘယ္သူမွေ၀းဘို႔ဆံုဆည္းခဲ့ႀကတာမဟုတ္ပါဘူး၊ခ်န္သြားရက္သူကခ်န္
ထားထြက္ခြာသြားတဲ့အခါက်န္ခဲ့သူကေငးရီငိုင္က်န္ေနရမည္ဆိုတာသူ/သူမသတိမမူမိ
ေရာ့လား၊ဒါမွမဟုတ္ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္စံုတစ္ရာေႀကာင့္မ်ားထြက္ခြာသြားတာလား၊
ဘာေႀကာင့္ေ၀ခဲ့ႀကတာလဲ၊သံေယာဇဥ္တရားေတြနဲ႔အျပန္အလွန္ဖြဲ႔ေႏွာင္ခဲ့ျပီးမွဘယ္လို
ခ်ြတ္ေခ်ာ္မႈေတြေႀကာင့္မ်ားျပန္လည္ေ၀ခဲ့ႀက၊ေ၀းဘို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့ႀကပါလိမ့္၊လူဆိုတာပတ္၀န္း
က်င္နဲ႔အျမဲဆက္ႏြယ္ေနတတ္တဲ့သတၱ၀ါတစ္မ်ဳိးျဖစ္ေလေတာ့တစ္ခါတစ္ရံသံေယာဇဥ္
ေတြမခမ္းေျခာက္ခင္ႀကားေလေသြးလို႔ေ၀းခဲ့ႀက၊တစ္ခ်ိဳ႕က်ျပန္ေတာ့တစ္ေယာက္ကိုတစ္
ေယာက္အသက္ေလာက္ခ်စ္ခဲ့ႀကေပမယ့္သေဘာဆႏၵေတြမတိုက္ဆိုင္ျဖစ္လာတဲ့အခါသူ႕
အလိုကိုယ့္အလိုလြန္ဆြဲရင္းနားလည္မႈေလးေတြပ်က္သုန္းျပီးအခ်စ္ေတြသံေယာဇဥေတြ
ဟာရွင္လွ်က္ေသဆံုးသြားတဲ့ေနာက္မ်က္ရည္စက္ေတြမိုးလိုရြာသြန္းျပီးလမ္းခြဲသြားႀက၊တစ္
ခ်ိဳ႕ႀကေတာ့အသက္မကခ်စ္ႀကနားလည္ႀကနဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ဘ၀ရသေတြသီဆိုေနလို႔ေကာင္း
တုန္းသိဂၤါရသံစဥ္ေတြတီးခက္လို႔ေကာင္းတုန္းျငိမ္းခ်မ္းမႈေတြနဲ႔သူတို႔ဘ၀ဟာဇာတ္ျမဴးေနတုန္း
ရုတ္တရက္ကံတရားရဲ႕ရက္စက္မႈေအာက္မွာသူတို႔ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြဟာအရြယ္မတိုင္ခင္ေႀကြ
လြင့္ခဲ့ရ၊အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖံုဖံုဘ၀ဇာတ္ခံုေပၚမွာကၽြန္ေတာ္တို႔လူသားေတြဟာငိုခဲ့ရယ္ခဲ့ေပ်ာခဲ့၀မ္း
နည္းေသာကေရာက္ခဲ့ႀကရတယ္၊တစ္ဘ၀မွာတစ္ခါေတာ့အနည္းဆံုးဘယ္သူမဆိုရူးသြပ္ခဲ့ႀက
မွာပါ၊ကၽြန္ေတာ္လည္းရူးသြပ္ခဲ့ဘူးသလိုရူးသြပ္ေနွဆဲေနာင္လည္းရူးသြပ္ေနရဦးမည္ထင္ပါရဲ႕၊
ဘယ္လိုအေႀကာင္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ခ်စ္သူခင္သူေတြနဲ႔ေ၀းရဦးမယ္၊ႏွလံုးသားက
လက္မခံႏိုင္ေပမယ့္ဘယ္သူမွျငင္းဆန္ခြင့္မရွိတဲ့ေလာကရဲ႕စီရင္ခ်က္နဲ႔ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕
မ်က္ရည္ေတြကိုစေတးရဦးမယ္၊မိန္းမေယာက်္ားျမင္ဖန္မ်ားေသာ္သနားခ်စ္ခင္စိတ္ကၽြမ္း
၀င္ရ်္ကၽြန္ပင္တမင့္ျဖစ္လင့္မယြင္းတက္မက္လွ်င္း၏လို႔မဃေဒ၀ဆရာေတာ္မိန္႔ေတာ္မူတဲ့
အတိုင္းတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဆံုဆည္းႀကျပီးတဲ့ေနာက္ရင္းႏွီးမႈေတြတစတစတိုးတက္
လာျပီးခင္မင္မႈမွသည္သံေယာဇဥ္သို႔တိုးတက္ေျပာင္လဲျပီးတစ္ေယက္နဲ႔တစ္ေယာက္ေမတၱာ
တရားစီးေခ်ာင္းေလးအတိုင္းစီးေမ်ာခဲ့ႀက၊ႀကည္ႏူးခဲ့ႀကအိပ္မက္ေတြအေလွႀကီးနဲ႔ဘ၀ကိုထု
ဆစ္ခဲ့ႀက၊ရသမ်ဳိးစံုနဲ႔ဘ၀ကိုပံုေဖၚခဲ့ႀကတယ္၊ဒါေပမယ့္ေတြ႔ဆံုျခင္းနဲ႔နိဂံုးခြဲခြာျခင္းဆိုတဲ့အိပ္မက္
ဆိုးေတြ၀င္ေရာက္လာတဲ့အခါလူတိုင္းဟာေသြးပ်က္မတတ္ထိတ္လန္႕ခဲ့တယ္၊ဘယ္လို
အေႀကာင္းတရားေတြေႀကာင့္ပဲေ၀းခဲ့ေ၀းခဲ့သံေယာဇဥ္အမွ်င္တင္းေလသမွ်ေတာ့ျပန္ေတြးရင္
အသစ္လိုျပန္လည္ခံစားေနရဦးမွာမွန္မလြဲပါဘူး၊အခုကၽြန္ေတာ္ရဲ႕တစ္ခန္းရပ္ျပဇာတ္ေလးလဲ
ဇာတ္နာနာနဲ႔တစ္ခန္းရပ္ခဲ့ေပမယ့္ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာအထိဆက္လက္လြမ္းဆြတ္
တသေႀကကြဲေနရဦးမလဲ၊မသိနိုင္ေတာ့ျပီးဆံုးျခင္းမ်ားရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာမျပီးေသးတဲ့ေ၀ဒနာ
ေတြရွိေနေသးတယ္ဆိုတာ--------သူမနားလည္ေပးခဲ့ရင္၊ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္လည္ေပါင္း
ဆည္းဘို႔ရူးမိုက္စြာပဲေမွ်ာ္လင့္ေနပါရေစ၊ေ၀းဘို႔ခ်စ္ခဲ့ႀကတာမဟုတ္ေပမယ့္ခ်စ္သူ႔အလိုက်
သူမေရွ႕ကေနကြဲေႀကသြားတဲ့အိပ္မက္အက်ိဳးအေႀကေတြတေပြ႔တစ္ပိုက္နဲ႔ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္၊
ေနေပ်ာ္တဲ့ဘ၀မွာသူမေပ်ာ္ရႊင္ပါေစလုိ႔ဆႏၵျပဳရံုကလြဲလို႔ရင္နာေတးသြားတစ္ပုဒ္နဲ႔ဘ၀ကိုေျဖ
သိမ့္လိုက္ပါတယ္၊သစ္ကိုင္းႀကားက်ထိုးက်လာတဲ့လရိပ္လိုအျပင္းထန္ဆံုးအရွိန္နဲ႔ဆက္လက္
တမ္းတလြမ္းဆြတ္ေနဆဲဆိုတာသူမသာသိခဲ့မယ္ဆိုရင္--------------------။
ခ်စ္သူတိုင္းေပါင္းစည္းႀကပါေစလုိ႔ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။

ြဲ

သူမ

ကြၽန္ေတာ္
ဒီေန႔ အရာရာအားလံုးကိုစြန္႔လြတ္လိုက္ရတဲ့ေန႔ေပါ့
ေက်းဇူးျပဳျပီး ကြၽန္ေတာ္ကိုတစ္ေယာက္တည္းေနခြင့္
ေပးႀကပါ ကြၽန္ေတာ္သူမကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆို
တာ ေရေရလည္လည္အသဲကြဲျပစ္လိုက္ခ်င္လို႔ပါ
သူမက ဘယ္သူလဲေမးရင္ ကၽြန္ေတာ္လဲေသေသ
ခ်ာခ်ာမသိပါဘူး၊ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ္သိသေလာက္
ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္ေတာ့----------သူမဟာ
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႔အလင္းမပါတဲ့မီးအိမ္ေလးတစ္လံုး
လည္းျဖစ္တယ္ သူမက ေပါက္ကြဲေစတတ္တဲ့ယမ္းဗံုးေတြ
လည္းျဖစ္တယ္ သူမက ေလေျပေလးလည္းျဖစ္တယ္
သူမက ေကာက္စိုက္သမေလးလညး္ျဖစ္တယ္
သူမက ကြၽန္ေတာ္ကိုေျခာက္လွန္႔လိမ္ညာတတ္တဲ့လူႀကီး
တစ္ေယာက္လည္းျဖစ္တယ္
သူမက ေရသူမေလးတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္တယ္
သူမက ဆရာမတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္တယ္
သူမက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖမ္ခ်ဳပ္ျပီးစားေသာက္မယ့္
ပင့္ကူတစ္ေကာင္လည္းျဖစ္တယ္
သူမက အဆိပ္သင့္ေစတတ္တဲ့ႏွင္းဆီ၀ါတစ္ပြင့္လည္းျဖစ္တယ္
သူမက အိပ္မက္ေတြကိုခိုးယူသြားတတ္တဲ့ခိုးသူမေလးလဲျဖစ္တယ္
သူမက အျမဲတမ္းေမွာင္မိုက္ေစတတ္တဲ့ အသူရိန္မေလးလည္းျဖစ္တယ္
သူမက ကြၽန္ေတာ္ကို၀တ္ေက်တမ္းေက် ဆက္ဆံတတ္တဲ့သူစိမ္းမေလးလည္းျဖစ္တယ္
သူမက -------------------လညး္ျဖစ္တယ္

ေနာက္ျပန္လည္လည္သြားတဲ့ေန႔

သတိရေနဆဲလား၊အတတ္ဆိုတာအတိတ္မွာက်န္ခဲ့မယ္ဆိုလွ်င္ကၽြန္ေတာ္နဲ႔သူမခုေလာက္ဆို
သူစိမ္းေတြလိုျပန္ျဖစ္သြားမည္ေပါ့၊ခုေတာ့ေစာင့္ေနက်ကားမွတ္တိုင္ေလးမွာတိတ္တိတ္ေလး
ေစာင့္ေနမိဆဲဘ၀ဆိုတာတစ္ခါပဲခ်စ္ခြင့္ရွိသလားေျပာင္းလဲခြင့္မရွိေတာ့ဘူးလားေသခ်ာမႈေလး
ေတြေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့မိုးေခါင္ေရရွားေဒသတစ္ခုလိုကံတရားမွာအခ်စ္တို႔ျပန္လည္စိမ္းလန္းခြင့္
မရွိေတာ့ဘူးလား၊အရာရာအားလံုးဟာမျမဲဘူး၊သေဘာတရားတစ္ခုတည္းနဲ႔ေတာ့ကိုယ့္လိုအစြဲအ
လန္းႀကီးသူတစ္ေယာက္ကိုႏွစ္သိမ့္ေပးနိုင္လိမ့္မည္မထင၊္ဟိုးအရင္ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့မင္းပံု
ရိပ္ေလးကိုသတိရတယ္၊ခပ္လြင္လြင္ရယ္တတ္တဲ့မင္းအမူအရာေလးကိုလြမ္းတယ္၊မေထ့တေထ့
စိတ္ေကာက္တတ္တဲ့မင္းႏႈတ္ခမ္းေလးကိုခ်စ္တယ္၊ဘာမ်ားက်န္ေသးလဲ၊မင္းထြက္သြားေတာ့
ငါ့ရင္ထဲ-ဟင္းလင္းျပင္မြန္းႀကပ္မႈေတြထုနဲ႔ထည္နဲ႔။
တစ္ခ်ိန္ကမင္းေျပာခဲ့တယ္၊ငါကေဆာ့ခရတၱိျဖစ္တယ္၊ျပီးမာသာထရီဇာလည္းျဖစ္တယ္၊ျပီးေတာ့
မင္းရဲ႕လမင္းႀကီးလဲျဖစ္တယ္တဲ့၊အခုေရာကိုယ္ဘာျဖစ္ေနေသးလဲ၊ခ်စ္သူေရ-ဘ၀မွာမင္းအခ်စ္
မိုးေလးတစ္ေပါက္ႏွစ္ေပါက္ရြာရံုနဲ႔ကိုယ့္ဘ၀ကတာက်ဳိးခဲ့ရျပီ၊မင္းထြက္သြားတဲ့အရပ္မွာငါမ်က္
ႏွာမူေနဆဲ၊မင္းလွည့္မႀကည့္ပါနဲ႔မင္းေက်ာေပးထားတဲ့အရပ္မွာငါစိတ္လြတ္လက္လြတ္ မင္းစိတ္
နဲ႔ေလာင္ႀကြမ္းေနပါေစ၊
ေကာင္စုတ္မေလးေရဘာအေႀကာင္းျပခ်က္မွမေပးပဲငါ့ရင္ထဲမင္း၀င္လာခဲ့တယ္၊ျပီးအေႀကာင္းျပ
ခ်က္ေတြတစ္ေလွစာနဲ႔ငါ့ရင္ကိုနင္ဟင္းလင္းဖြင့္ခ်န္ထားခဲ့ျပီးအေ၀းထြက္သြားခဲ့၊နင့္အလိုက်ျဖစ္
တည္ေနရမယ့္ဘ၀ဆိုတာငါ့ကံတရားလား၊မိုးေတြ၀တ္ေက်တမ္းေက်ရြာေနဆဲ၊ဗြက္ထေအာင္
လင္းေနတဲ့နံနက္ခင္းတို႔၀တ္ေက်တမ္းေက်ငါ့ကိုႀကိဳေနဆဲ၊ေစာင့္ေနက်ကားဂိတ္ေလးလည္း၀တ္
ေက်တမ္းေက်ငါ့အနားမွာငိုင္ေနဆဲ၊မင္းနဲ႔အတူတက္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းေလးလည္း၀တ္ေက်တမ္းေက်
စာသံေပသံညံေနဆဲ၊ငါလည္းလြမ္းဖတ္က်အိပ္မက္အက်ဳိးအေက်ေတြနဲ႔အနာဂတ္ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္
ေအာက္မွာစိတ္မဲ့လက္မဲ့လႈပ္ရွားရုန္းကန္ေနဆဲ၊
ျပီးဆံုးျခင္းမ်ားရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာမျပီးဆံုးေသးတဲ့အရာေတြသာမင္းေတြ႔ခဲ့မယ္ဆိုရင္-------------
ေကာင္မေလးေရငါတိုးတိတ္စြာအခ်စ္အတြက္ရဲတည္ေနပါရေစ။

တစ္ကိုယ္တည္းရန္ျဖစ္မိတဲ့ေန႔

ခုတစ္ေလာ ျပႆနာကဘယ္ကေနစည္ဒိုအေပါက္ရွာေရာက္ေရာက္လာမွန္းကို မသိဘူးစိတ္ညစ္စရာ ေတြခ်ည္းပဲႀကံဳကိုႀကံဳနိုင္လြန္းပါရဲ႕ဘ၀ကိုကဒုကၡနဲ႔လည္ပင္းဖတ္ႀကီးျပင္းလာေရာ့လားမသိ သူမ မသိပါေစနဲ႔ ငါ့ရင္ထဲက ေသာကေတြစီးဆင္းေနတဲ့ညေနေလးမ်ားအေႀကာင္း ညတစ္ညထဲကအလြမ္းနဲ႔ပိေတာက္ေတြညႈိးေသ
သြားတဲ့အေႀကာင္း ေခါင္းေလာင္းသံမလြင္ေတာ့တဲ့ ေစတီရင္ျပင္ေတာ္ေပၚက ျငိမ္း
ေအးမႈေတြအေႀကာင္း မ်က္ရည္အျပည့္နဲ႔ေလးလံေနတဲ့ တိမ္ျပာျပာေန႔ေတြအေႀကာင္း
ဘယ္သူမွ နားလည္မေပးခဲ့တဲ့ေႀကြကြဲဖြယ္ခံစားခ်က္ေတြအေႀကာင္း အထိတ္တလန္႔
လႊတ္ခ်လိုက္မိေသာ သက္ျပင္းေမာေတြအေႀကာင္း လက္မဆန္႔ခင္ လြတ္ထြက္သြား
ေသာ ဆႏၵေတြေႀကာင္း၊
မနက္ျဖန္ဆိုတာရွိေနေသးသေရြ႕ဘယ္လိုမွျပန္မဆံုႏိုင္ေတာ့တဲ့ လမ္းခြဲမႈေတြကို
ငါ တမ္းတေနရဦးမယ္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ကိုယ့္စိတ္ကို အလြမ္းနဲ႔ ျပန္ညႈိ႕ရဦးမယ္
အိပ္မက္အက်ဳိးအေႀကတစ္ခြက္နဲ႔ ညကိုရီေ၀ေ၀ႀကည့္ေနရဦးမယ္ ျပန္မစိမ္းလန္းနိုင္
ေတာ့တဲ့ မိုးေခါင္ေရရွားေဒသနဲ႔ အိမ္မက္ေတြပ်ဳိးက်ဲေနရဦးမယ္ ဘယ္ေတာ့မွမလင္း
ေတာ့တဲ့မီးအိမ္နဲ႔ လမ္းက ေမွ်ာ္ႀကည့္ေနရဦးမယ္ အဲဒီလိုျဖစ္လာေစတာကိုက ပဲ ငါ့ကံတရားလား၊
ေကာင္စုတ္မေလးေရ-- နင့္အမုန္းေတြစိတ္ရွိလက္ရွိရြာသြန္းလိုက္စမ္းပါ နင့္အခ်စ္န႔ဲ
ေမ်ာပါခြင့္မရရင္ေတာင္ နင့္အမုန္းေခ်ာ္ရည္ျမစ္ေလးတစ္ေလွ်ာက္ ငါစိတ္ရွိလက္ရွ္ိေမ်ာပါခြင့္ရ ရင္ေက်နပ္ပါရဲ႕၊
မုန္းေတာ္မူလုိက မုန္းလိုက္ပါ ငါ့ဘ၀တစ္ခုလံုးမြန္းမြန္းနစ္သြားေအာင္-- အဲဒါငါ့ရဲ႕သစၥာ
တရားႏွင့္ဖြဲ႕ထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားေပါ့ ခ်စ္သူ။

အလြမ္း

ခ်စ္သူရယ္--- သမုဒယအတိမ္အနက္ဆိုတာ ဘယ္လိုအႏုအလွေတြနဲ႔ဖြဲ႔ဆိုလို႔မွီနိုင္ပါ့မလဲ၊
ႀကာရင္ေမ့သြားမယ္ထင္ခဲ့သမွ် အေနေ၀းေလေလ ျမတ္ႏိုးစိတ္နဲ႔လြမ္းေလေလပါပဲခ်စ္သူ၊ မင္းေနလို႔မွေကာင္းရဲ႕စာေတြေကာလိုက္ရတာအဆင္ေျပရဲ႕လား အစစအရာရာအဆင္မွ
ေျပပါရဲ႕လားစိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ဒီရင္ဟာအျမဲပူေလာင္ေနဆဲပါ၊အရာရာလြဲေခ်ာ္တတ္လြန္းတဲ့
အက်ိဳးေပးနဲ႔ တို႔ေ၀းခဲ့ႀကတယ္ ေန႔စဥ္ေဆးစက္ခ်အႏုပညာမွာ အေႀကာင္းေတြ
ပဲႀကီးစိုးေနတယ္ ေကာ္ဖီေသာက္တဲ့အခါေလးမွာေတာင္မွ မင္းေသာက္ခဲ့တဲ့
နက္(စ္)ေကာ္ဖီရနံ႔ေလးက သင္းပ်ံ႕ေနဆဲ တစ္တဒဂၤဆိုတဲ့အခ်ိန္းအခ်က္ေလးထဲမွာ အလင္းအေမွာင္လွည့္ကြက္အလိုက္ အလြမ္းတို႔သံသရာေ၀ေနဆဲမနက္ျဖန္
ဘာေတြျဖစ္လာဦးမည္လဲ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ စိတ္ကူမွာေတာင္ တစ္ေယာက္ရင္ကို
တစ္ေယာက္ဖတ္မရွိေတာ့မွေတာ့ ရယ္သံလြင္လြင္ေလးနဲ႔ ခရမ္းလြင္ညခ်မ္းေလး
ေတြနဲ႔ ျဖတ္သန္းခြင့္ေ၀းခဲ့ျပီပဲ၊သီဆုိခဲ့သမွ် သိဂၤါရရုပ္ႀကြင္းေတြနဲ႔ အထီးက်န္ေန႔စြဲ
မ်ားကလြဲရင္ ဒီဂစ္တာဟာ ဘာဂီတမွ ရွင္သန္ခြင့္မရွိေတာ့တဲ့ မိုးေခါင္ေရရွားေဒသ
တစ္ခု ျဖစ္ေရာ့လား၊ဘ၀ဆိုတာ အႏုပညာဆန္ဘို႔ အလြမ္းနဲ႔အညိႈ႕ ခံလိုက္ရတဲ့
ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္-----------------ပါခ်စ္သူ၊

အလြမ္ေတြညႈိ႕ယူထားတဲ့ဆည္ဆာေတြ
ကင္းဗတ္စေပၚဖရိုဖရဲျပန္႔ က်ဲေနပံုမ်ား
မခ်င့္မရဲစိတ္နဲ႔
အိပ္မက္တစ္ခုလို ေငးႀကည့္မိတယ္
တည္ရာမဲ့ေျခလွမ္းမ်ားရဲ႕ နားခိုရာ
ေျမနီလမ္းကေလး
ခရမ္းျပာညေန
အံု႔ဆိုင္းေနတဲ့ေကာင္ကင္ေအာက္
ဟိုးတစ္ခ်ိန္က
သူမနာမည္နဲ႔ကြၽန္ေတာ့္နာမည္
ေမတၱာစမ္းေခ်ာင္းေလးအတိုင္း
အျပန္အလွန္ျဖစ္ခဲ့ပံု----------၊

ႏွင္းေတြဖြဲဖြဲက် ႀကြမ္းေလာင္ေနဆဲေျမနီလမ္းကေလးအေႀကာင္း ငါ့ ေသာႀကာေဒါင့္စြန္းမွာဆြဲခ်ိတ္ထားမယ္
အို--ဗီးနပ္ နတ္္သမီး တည္ျငိမ္မဲ့ငါ့ကံတရားကို သင့္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈမ်ား နဲ႔ေဆးေက်ာသန္႔စင္ျပီး ခ်စ္သူ႔အတြက္
သနပ္ခါးေသြးေပးခြင့္ရေအာင္ ---------------------------------------------------------------------------------------ပါ။

ႏွစ္ကုိယ္ခြဲ

ခုတစ္ေလာ--
ဒီစိတ္နဲ႔ဒီကိုယ္ ကေတာက္ကဆျဖစ္လြန္းတယ္၊
အျပဳသေဘာကဘ၀ရဲ႕အလိုေတာ္ရိျဖစ္ေနခ်ိန္
ကိုယ့္အေငြ႕နဲ႕ကိုယ္ျပန္မြန္းနစ္ေနတဲ့ခရုအိမ္တြင္းပိုင္းကပန္းခ်ီျပခန္းက
မ်က္ရည္ယိုဗံုးေတြအစီအရီခ်ိတ္ဆြဲျပီးေလလြင့္လို႔၊
အတၱကိုထုဆစ္ခြင့္မရွိတဲ့ပန္းပုဆရာက--ငါ
အလိုမက်မႈပုဒ္မနဲ႔ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္တရားစီရင္ခြင့္မရတဲ့ဥပေဒသမားက--ငါ
အေပၚယံသ႑ာန္ဆိုတာ
ဟန္ေဆာင္မႈေတြနဲ႔ရႈပ္ေထြးေနတဲ့ႀကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္ဆီေဆးစြန္းခပ္ႏြမ္းႏြမ္းပိတ္စတစ္ခ်ပ္
ကိုယ့္အရိပ္နဲ႔ကိုယ္ျပန္တိုက္ေနရတာေလာက္ျပင္းထန္တဲ့စစ္ပြဲမရွိနိုင္ဘူး၊
ရင္ေမာတယ္
ယဥ္ေက်းျပီးမလိမၼာေသးတဲ့စရိုက္နဲ႔
ေခါင္းညိမ့္ျပီးလူမသိသူမသိျငင္းပယ္လိုက္တဲ့အတၱနဲ႔
တိမ္ေတြအလိပ္လိုက္ျဖတ္သန္းသြားတိုင္း
ေက်ာတစ္ျပင္လံုးေကာ့ေကာ့ေပးေနရတဲ့ဒုကၡက ႀကီးရဲ႕၊
ျဖဴစင္မႈနဲ႔
အစာမတတ္ဘဲငါးမွ်ားခ်င္ခဲ့သမွ်
ျမင့္ျမတ္မႈနဲ႔
ကိုယ့္အိပ္မက္နဲ႔ကိုယ္ျပန္လက္ထပ္ခ်င္ခဲ့သမွ်
ဆုပ္ကိုင္မိတာက
လြတ္က်ေႀကကြဲသြားတဲ့အသံေတြခ်ည္း၊
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္သိမ္ေမြ႔ခ်င္တဲ့အရိုင္းစိတ္ကိုသနားတယ္
ငါ့ကိုပိုးစိုးပက္စက္ေခါင္းခါျပသြားတဲ့ေကာင္စုတ္မေလးကိုလြမ္းတယ္
စိတ္မပါဘဲလက္ေရာက္ေနရတာကိုျငီးေငြ႔တယ္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ေခၚလိုက္တဲ့အသံမွာ သူမအေႀကာင္းကပ္ပါလာတာကိုခ်စ္တယ္
ပတ္၀န္းက်င္ကိုမေ၀ဖန္တတ္ခဲ့တဲ့ငါ့အက်င့္ခပ္ဆိုးဆိုးေတြက ခ်ိဳတယ္
ပိုးစိုးပက္စက္
ငါ့ကိုေလွာင္ရယ္ေနတဲ့ေအာင္ျမင္မႈေတြက ခါးတယ္
အရာရာတစ္လြဲေတြကိုမွစိတ္၀င္စားတတ္ခဲ့တဲ့ငါ့၀ါသနာကို ရြံ႕တယ္
ခုေတာ့
တစ္ခန္းရပ္ဇာတ္ထုတ္လို
ေအးခဲေနတဲ့ေဆာင္းညေတြထဲ
အတိတ္အက်ိဳးအေႀကေတြနဲ႔ဖြဲ႕ထားတဲ့အိပ္ယာခင္းနဲ႕
ပါးလႊာလြန္းတဲ့အေရျပားနဲ႕
ေရႊအိုေရာင္ပင့္ကူအိမ္းျခံဳလႊာတစ္ထည္နဲ႔
စိတ္ကစိတ္ကိုေခ်ာ့သိပ္ေနမိေတာ့ရဲ႕။

ကြၽန္ေတာ္ မွတ္တမ္းမေရးတတ္သလို ေရးေလ့ေရးထလည္းကြၽန္ေတာ့္မွာမရွိပါဘူး
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွေမ့ေဖ်ာက္ျပစ္လို႔ရမယ္မထင္ေတာ့တဲ့ အတိတ္က ေရႊအိုေရာင္
ေန႔စြဲေတြအေႀကာင္း ကြၽန္ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲမွာေရာ အေသြးအသားထဲမွာပါ တည္ေနခဲ့
ပါတယ္ တည္လည္းတည္ေနဆဲပါ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအထိ တည္ရွိေနဦးမွာပါ
တစ္ခါတစ္ခါ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ကြၽန္ေတာ္ေမ့သြားေလာက္ေအာင္ကို သူမကိုလြမ္းဆြတ္
တမ္းတေနမိဆဲပါပဲ ေမ့ဘို႔ဆံုဆည္းခ့ဲတာမဟုတ္ေလေတာ့ ေမ့ဘို႔လဲႀကိဳးစားမေနေတာ့ပါ
ဘူး ႀကိဳးစားလဲ ရမွမရန္ိုင္တာေလ ကြၽန္ေတာ္သူမကိုခ်စ္ေနဆဲပါလို႔ ဖြင့္ဟခြင့္မရွိေတာ့ေပမယ့္
သူမနဲ႔ပတ္သက္ခဲ့သမွ် -----အားလံုးကို သူမကိုခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ပဲ ဆက္လက္လြမ္းေနလိုက္ပါတယ္

ဂလိုဘယ္(လ္)ေခတ္ စကတ္တို၀တ္ေကာင္မေလးမ်ားႏွင့္ မ်က္ႏွာငယ္ေနရတဲ့ျမိဳ႕

ေခတ္နဲ႔ရင္ေဘာင္တန္းနိုင္လို႔တဲ

့သူမ၀တ္ေနက်စကတ္ကိုအနားကေနျဖတ္ျဖတ္ျပစ္တယ္
အလုပ္လက္မဲ့ေကာင္ေလးေတြက
နားကပ္၀တ္ျပီးေဘာင္းဘီကိုဓားနဲ႔မႊမ္းတယ္
ဆိုကၠားသမားက
ေ၀ါ့ကင္ရႈးစီးျပီးအလုပ္ဆင္းတယ္
ရီေ၀ေ၀အေရာင္းဆိုင္ေတြက
ေငြနဲ႔ညွိဳ႕ျပီ ေကာင္မေလးေတြကိုအရင္ငွဲ႕ေပးခိုင္းတယ္
ခြက္ထိုးခြက္လွန္
သတ္ပံုအမွားေတြနဲ႔ဒီျမိဳ႕က
ေက်ာင္းဆရာေတြကို လူရႊင္ေတာ္အလုပ္ခန္႔တယ္
အသားမဲမဲျပာျပာေကာင္မေလးေတြ
သူမတို႔အလွဆံုးေပါင္တန္ေလးေတြနဲ႔ လမ္းတကာကို ကားခ်ဲ႕ႀကတယ္
ခြက္ထိုးခြက္လွန္
စိတ္ဓာတ္ေတြအရည္အေသြးက်ဆင္းကုန္ႀကျပီ
အခ်စ္ေတြကုန္ခမ္းေျခာက္ကုန္ႀကျပီ
အသိေတြနယ္ကၽြံႀကကုန္ျပီ
မိဘေတြအိမ္ေဖၚျဖစ္ကုန္ႀကျပီ
ကဲ----------ေကာင္းႀကေသးရဲ႕လား
ဟူး-----
ေနာက္က်တယ္ဆိုတာ
ဘယ္အရာမွမေကာင္းဘူးတဲ့
အေမာေဖာက္ေနတဲ့ျမိဳ႕က သူ႕သက္ေမာေတြေျခြရင္ေျပာတယ္
ေန႔စဥ္
အိတ္ေဇာေငြ႔ေတြေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ဘတ္(စ္)ကားေတြနဲ႔
ရုန္းရင္းဆန္ခက္
လမ္းကိုနားနဲ႔စြန္႔ျပီးေလွ်ာက္ေနသူေရာင္စံုလူတန္းစားေတြနဲ႔
ျပတ္ေတာင္းျပတ္ေတာင္းonlineအခ်ိတ္အဆက္Internetေတြနဲ႔
အခ်ိန္ကိုေ၀၀ါးေစတဲ့လူရြယ္ေတြနဲ႔
ဟန္းဖုန္းခါးခ်ိတ္ျပီးေတြ႔ကရာ၀င္၀င္တိုက္ေနတဲ့သူရူးေတြနဲ႔
ေသတၱာထဲက
မလံုျခံဳေတာ့တဲ့ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥေတြနဲ႔
အျမတ္ႀကီးႀကီးအရင္းနဲနဲ
စားသံုးသူေတြနစ္မြန္းေမ်ာပါေစတဲ့ ေခတ္ျပိဳင္၀ိသမစီးပြားေရးစီးေခ်ာင္းေတြနဲ႔
ငိုရႈိက္သံ
ဘ၀ကိုအဓိပၸါယ္ဖြင့္မွားသြားတဲ့လံုမေလးေတြရဲ႕သံေ၀ဂပ်ိဳ႕အလကၤာေတြနဲ႔
ေခ်ာင္က်က်
လူေတြနဲ႔ကင္းကြာလာတဲ့ဘာသာေရးအုပ္ခံုေတြနဲ႔
ေဖ်ာက္ဆိတ္ႀကယ္လို
နီက်င္က်င္မီးလံုးေလးေလာက္ေတာင္ငဲ့ႀကည့္သူမဲ့လေရာင္ေတြနဲ႔
ပင့္ကူအိမ္လို
လူငယ္ေတြရဲ႕စရိုက္ေတြနဲ႔
ေဟာဒီျမိဳ႕က
ဒုကၡသည္အမည္အတပ္ခံလိုက္ရေတာ့တယ္။